Gif in westerse samenlevingen – gastcolumn Sylvain Ephimenco
Wat is de gewapende strategie in het conflict tussen Palestijnen en Israël? Als antwoord op het harde optreden van de Israëlische politie rond de Al-Aqsamoskee, startte vorige week de door Iran gesteunde terroristische beweging Hamas haar rakettencampagne op burgerdoelen in Israël. Tot gisterochtend waren er 3.150 raketten afgeschoten, de hoogste frequentie ooit in dit traditionele conflict.
Hamas weet dat veruit de meeste raketten door het Israëlische afweersysteem worden vernietigd. De beweging weet ook dat de Israëlische repliek buitenproportioneel zal zijn. Gaza is dichtbevolkt en er zullen door verdedigingsvuur van Israël onvermijdelijk veel burgerdoden vallen aan Palestijnse kant. In militair opzicht kan Hamas nooit van Israël winnen.
Wat wel te winnen valt, is de sympathie van de publieke opinie. Hamas is dus bereid levens van onschuldige Palestijnen op te offeren om de wereld aan zijn zijde te krijgen. Hoe groter het aantal Palestijnse slachtoffers, hoe groter de steun. Het cynisme is in dit conflict alom aanwezig. Afgelopen weekeinde zijn in ontelbare westerse steden anti-Israël- en pro-Hamasdemonstraties geweest. Ze zijn in overweldigende aantallen door moslimmigranten bijgewoond. Het probleem is dat deze protesten een stevig antisemitisme en concrete uitingen van Jodenhaat bij demonstranten hebben blootgelegd, wat contraproductief werkt.
In Duitsland is bij bestuurders de schok verpletterend. Bondspresident Frank-Walter Steinmeier: “We zien antisemitische haat in onze straten.” CDU-secretaris-generaal Paul Ziemiak: “We hebben te maken met antisemitische marsen en walgelijke Jodenhaat.” Bondsdagvoorzitter Wolfgang Schäuble noemde op zijn beurt beelden van de protesten ondraaglijk: “Er is geen rechtvaardiging voor antisemitisme, haat en geweld.” Maandag schreef de Frankfurter Allgemeine Zeitung: ‘Wat zich de laatste dagen in de Duitse straten heeft afgespeeld, is beangstigend. In verschillende Duitse steden kon een losgeslagen menigte haar Jodenhaat de vrije loop laten, antisemitische leuzen schreeuwend, Israëlische vlaggen verbrandend en synagogen bedreigend’.
In Londen werden auto’s gefilmd waaruit via luidsprekers werd gescandeerd: “Fuck the Jews, rape their daughters.” De Britse premier Boris Johnson heeft dit ‘schandelijke racisme’ krachtig veroordeeld. In Toronto werd een bejaarde Joodse man door moslimdemonstranten met stokken afgeranseld, begeleid met Allahu-akbar-kreten. De Canadese premier Justin Trudeau veroordeelde het geweld en de ‘verachtelijke retoriek’ van de demonstranten.
Zowel in Amsterdam als in Brussel riepen antisemitische demonstranten in koor: “Khaybar, Khaybar y’a Yahoud, Djaich Mohammed sa Yaoud.” Schrijver en regisseur Mohamed Sifaoui noemde in een tweet deze leuze een ‘oproep tot moord’: “In gewone taal: ‘O Joden, denk aan Khaybar ,(waar jullie werden afgeslacht) het leger van Mohammed zal terugkeren (om hetzelfde met jullie te doen)'”. Hamas schiet niet alleen raketten op Israël, maar injecteert ook gif in westerse samenlevingen.
Dit artikel van opiniemaker Sylvain Ephimenco verscheen eerder in dagblad Trouw.
Lees ook:
‘Nieuwe Joden’ – gastcolumn Sylvain Ephimenco
‘Vorige week begon in Frankrijk een uitzonderlijk proces: voor het eerst wordt voor een Kindertribunaal (Tribunal pour enfants) een zaak over terrorisme behandeld. Yusuf, een zestienjarige scholier van Turkse komaf die naar Frankrijk is geëmigreerd, wordt berecht voor een terroristische aanslag die hij in Marseille heeft gepleegd in naam van Islamitische Staat…’
