Haboniem forever: de bal ligt bij de oud-leden – column Shoshanna de Goede

De Avaniem-reünie voor oud-Haboniemers liet mij weer beseffen hoe fundamenteel Haboniem is geweest voor de ervaringen, keuzes en vriendschappen in mijn leven en hoe belangrijk het is dat oud-leden helpen het instituut te behouden voor de toekomst.

Van een creepy nachtspel waarbij madrichiem (leiders) ingesmeerd met ketchup door de bossen dolen en met z’n allen taisen (soort volksdansen op grappige liedjes) in een grote kring tot leren voor jezelf en je mening op te komen tijdens discussies en in soms lastige groepsdynamiek. Van een jaar lang boven het clubhuis wonen en avonden lang met huisgenoot K. analoge mailings versturen naar het hele ledenbestand tot crushes op je madrichiem en met je JK (leeftijdsgroep) een hele zomer door Israël reizen op je zestiende. En in je studententijd kampen begeleiden en als een soort grote zus ervoor zorgen dat de jou toevertrouwde kinderen of tieners een fijne tijd hebben en natuurlijk vriendschappen sluiten die echt voor het leven bleken te zijn. 

Tweede leven

Het moge duidelijk zijn: jeugdvereniging Haboniem was voor mij zeer belangrijk en bepalend. Vanaf mijn tiende reisde ik meerdere keren per jaar vanuit Brabant af voor weekends, kampen en logeerpartijen bij vriendinnen overal in het land. Het gaf mij een compleet tweede leven naast het leven dat ik leidde in Oosterhout. Het maakte mij ook heel zelfstandig en oplossingsgericht, want ik heb als tiener heel wat uren in mijn eentje (en zonder mobiele telefoon) doorgebracht in treinen en bussen – en heb ook weleens gelift als ik weer eens de interliner voor mijn neus zag wegrijden die op zondag maar eens in de twee uur langs kwam.

Onlangs was er een reünie voor oud-Haboniemers: Avaniem. Er was een shabbat maaltijd op het clubhuis waar ik ooit woonde en ik was enthousiast om veel oude gezichten terug te zien en te horen hoe het iedereen vergaan was. Het was een heel gezellige avond, maar niet zo druk bezocht – waarschijnlijk omdat het grootste deel van de oud-Haboniemers niet of te laat wist dat er überhaupt een reünie was. Uit mijn ‘JK’ waren er precies alleen de vriendinnen die mij hadden aangespoord om te komen en voor wie ik geen georganiseerde reünie nodig heb om ze te zien. De gezichten die ik verder zag waren grotendeels gezichten van mensen die ik vaker tegenkom in het georganiseerde Joodse leven.

Sociaal netwerk

Haboniem is een jeugdvereniging maar impliciet is het ook het eerste sociale netwerk dat je opbouwt, zonder dat te beseffen. Sociale netwerken zijn ongelooflijk belangrijk omdat ze je niet alleen emotionele en praktische steun en vriendschap kunnen bieden, maar ook een vangnet en de bakermat voor nieuwe perspectieven en mogelijkheden. Het zijn deze verbindingen die ons helpen groeien, zowel persoonlijk als professioneel.

In mijn professionele leven heb ik een aanzienlijk deel van mijn opdrachten te danken aan contacten met mensen die ik ooit heb leren kennen op Haboniem. Zelfs mensen die ik ooit naar bed heb gebracht omdat ik hun leeftijdsgroep onder mijn hoede had. Op de reünie heb ik ook nieuwe LinkedIn-contacten opgedaan en met mensen bijgepraat die ik op social media volg maar al jaren niet meer gezien had.

Voortbestaan

De insteek van de Avaniem-reünie was naast gezelligheid óók dat oud-leden een belangrijke factor blijken te zijn bij het voortbestaan van de vereniging en dat een financiële handreiking niet alleen enorm gewaardeerd wordt maar ook broodnodig is, door het wegvallen van subsidies. Als wij willen dat onze kinderen en kleinkinderen ook de mogelijkheid houden om dergelijke bijzondere ervaringen op te doen en al jong een waardevol sociaal netwerk op te bouwen, moeten we onze verantwoordelijkheid nemen en de daad bij het woord voegen. 

Voor de geweldige oud-Haboniemers die zich willen inzetten om met Avaniem een netwerk op te bouwen voor blijvende verbinding en financiële gezondheid spreek ik hierbij mijn dankbaarheid uit. Ik hoop dat de volgende bijeenkomst druk bezocht zal zijn en genoeg oplevert om de toekomst van Haboniem veilig te stellen. Oud-Haboniemers: houd de social media in de gaten voor nieuwe activiteiten en wees erbij de volgende keer!

Lees ook:
Mijn Joodse moederschap – column Shoshanna de Goede
‘Toen mijn achtjarige deze week met rode koontjes demonstratief iets achter zijn rug hield en beweerde dat het niets was maar dat ik even de andere kant op moest kijken, wist ik wat dat betekende: het is deze zondag weer Moederdag...’

Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.