Hoop op betere tijden – column Harry Polak

Het 20-puntenplan van Donald Trump geeft uitzichtpunten en hoop op een betere toekomst, zo concludeert Harry Polak. In zijn column zet hij alle feiten nog even op een rij. Het Westen heeft wederom domme fouten gemaakt, aldus Polak, die hoopt dat westerlingen daar lering uit kunnen trekken.

Na de persconferentie van Trump en Netanyahu over het nieuwste vredesplan van de VS kreeg ik weer hoop. Al zal nog moeten blijken – dat is nog onbekend op het moment waarop ik dit schrijf – of Hamas ermee akkoord gaat. Een groot aantal moslimlanden staat er in ieder geval achter, aldus Trump, inclusief terreursponsor Qatar. Eindelijk zicht op de terugkeer van de laatste gegijzelden, van wie nog rond de twintig van de ongeveer vijftig in totaal in leven schijnen te zijn. Als het plan daadwerkelijk wordt uitgevoerd, kan het leiden tot een einde aan de vernietigende oorlog in Gaza.

Alle tijd

Dat is allereerst goed nieuws voor de Gazaanse burgers. Vast niet voor de fanatieke strijders van Hamas, want die vechten zich liever dood dan dat ze een nederlaag willen slikken. Maar anderzijds hebben moslimextremisten alle tijd. Als het deze keer niet lukt dan over enige tijd de volgende keer of de daaropvolgende. Daarom moet Hamas worden afgezet als heerser in Gaza en ook volledig ontwapend. Net als Hezbollah in Libanon.

Dat ontwapenen is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik moet nog zien of dat lukt. Het is zo ongeveer het laatste waartoe Hamas bereid is. Op korte termijn heeft de terreurorganisatie in ieder geval binnengehaald dat er 250 tot levenslang veroordeelde Palestijnse gevangenen door Israël worden losgelaten. Daar was het Hamas allereerst om te doen, zoals Ha’aretz-commentator Amir Tabon aangaf.

Strijdmethoden

Het lijkt me onwaarschijnlijk dat de Hamas-top echt de illusie had dat Israël door de aanval op 7 oktober 2023, waarbij allerlei mensonterende strijdmethoden werden gebruikt, zou kunnen worden verslagen. De terroristen hoopten ongetwijfeld op steun van Hezbollah en wellicht zelfs het verre Iran.

De leiding van Hamas probeerde ook de Palestijnen op de Westoever tot een volgende intifada te verleiden, doch het Israëlische leger voorkwam door het voortdurend opsporen van actieve Hamasleden en terroristische cellen. Het zou mij niet verbazen als ze daarbij hulp kregen van de politiemacht van de Palestijnse Autoriteit.

Proxies

Hezbollah begon inderdaad op 8 oktober met het afschieten van mortieren, granaten en raketten, doch in eerste instantie ‘slechts’ op de grensstreek met Libanon. Akelig voor de bewoners daar, doch te weinig om echt een gevaar te vormen voor Israël als geheel. Iran hield zich in dat stadium buiten de echte strijd. Zoals altijd mochten ‘de verlengde armen’ (proxies) Hezbollah en Hamas de kooltjes uit het vuur halen. En later de Houthi’s.

Diplomatieke strijd

Hamas heeft als terroristische tak van de Palestijnse zaak wereldwijd veel steun binnengehaald. In het kielzog daarvan wist de Palestijnse Autoriteit onder Mahmud Abbas, die al jaren bezig is met een strijd tegen Israël op het diplomatieke front, te scoren via de VN (dat is een oud gegeven), maar ditmaal ook via het Internationaal Gerechtshof (ICJ) en het Internationaal Strafhof (ICC).   

Het is mij een compleet raadsel dat men in het Westen niet wil zien dat Israël bezig is met een overlevingsoorlog op zeven fronten: Hamas in Gaza, Hezbollah in Libanon, terroristen op de Westoever (Judea en Samaria zeggen kolonisten verwijzend naar de Bijbelse benaming), de Houthi’s in Jemen (waar een burgeroorlog plaatsvindt), Syrië (met mogelijk een of ander akkoord in het verschiet) Irak en – niet te vergeten – Iran!

Extra front

Door de houding in tal van landen, nu ook volop in het Westen, is het volgende front in opkomst: boycotacties! Dan heb ik het niet over boycot van producten uit de C-gebieden op de Westoever, maar over een wetenschappelijke en economische boycot van Israëlische universiteiten, contracten op het gebied van leveranties door de Israëlische wapenindustrie. Ook Israëlische sporters worden internationaal steeds meer uitgesloten en ook worden individuele Israëli’s geweerd, zoals dirigent Lahav Shani in België ondervond.

Islamitische Staat

De Westerse wereld heeft niet door dat Israël in feite door de op 7 oktober door Hamas gestarte oorlog en die op de andere zojuist opgesomde fronten bezig is met een oorlog tegen het islamisme – dat is beslist niet hetzelfde als ‘de islam’. Het is in wezen niet anders dan de oorlog die een Westerse coalitie, indertijd gesmeed door Obama, heeft gevoerd met Islamitische Staat of IS.

Die oorlog heeft jaren geduurd, veel doden en verwoesting gebracht, doch uiteindelijk is IS verslagen. Het gedachtegoed leeft nog voort, maar de wereldlijke macht van deze terreurbeweging is gebroken. Achteraf denk ik: als direct na 7 oktober de Westerse wereld had ingezien waar het Hamas en andere moslimextremisten om te doen is, en toen een effectieve diplomatieke coalitie had gevormd met Israël, dan had dat veel doden en verwoestingen gescheeld. Trump laat de wereld zien hoe het moet.