Israëli’s vragen massaal Marokkaanse nationaliteit aan

Israëlische Joden met Marokkaanse wortels vragen steeds vaker de Marokkaanse nationaliteit aan. Dat blijkt ruim twee jaar na het normaliseren van de betrekkingen tussen beide landen. Er worden veel aanvragen gedaan bij de consulaten van het koninkrijk die zich buiten Israël bevinden, aldus online magazine Bladna. Deze informatie wordt bevestigd door Serge Berdugo, secretaris-generaal van de Raad van Joodse Gemeenschappen in Marokko. Hij hoopt dat meer Joden in het buitenland met Marokkaanse wortels zich zullen melden voor een paspoort van zijn land.

Tweede, derde generatie

In een interview met Medias24 zegt Berdugo: “Steeds meer Israëlische, Europese, Amerikaanse en Canadese burgers, die afstammelingen zijn van Marokkaanse Israëliërs en het koninkrijk na zijn onafhankelijkheid verlieten, vragen de Marokkaanse nationaliteit aan in de Marokkaanse consulaten in het buitenland”. Het gaat vooral om tweede en derde generatie Israëli’s van Marokkaanse komaf.

Voorouders

Volgens het Marokkaanse recht kunnen zeker achthonderdduizend Israëlische burgers de Marokkaanse nationaliteit krijgen, omdat zij wortels in het Magreb-land hebben. Hiernaast wonen er nog eens tweehonderdduizend Joden afkomstig uit Marokko in landen als Canada, de Verenigde Staten, Spanje en Frankrijk. “Een aanzienlijk aantal heeft het al verkregen,” zegt Berdugo. “Het volstaat om bij de Marokkaanse consulaten, overal ter wereld, een dossier in te dienen met een Marokkaans familieboek en een identiteitskaart of paspoort waaruit blijkt dat de ouders of grootouders van de aanvrager Marokkaans waren.”

Snelle naturalisatie

Berdugo stelt dat de procedure om te naturaliseren veel sneller en makkelijker verloopt dan in andere landen. “Voor degenen die niet beschikken over administratieve documenten die aantonen dat ze Marokkaanse voorouders hebben, is het voldoende om een gerechtelijke procedure te starten bij de rabbinale rechtbank van Casablanca om een bewijs te verkrijgen, zoals een certificaat waarin de afstamming van de aanvrager als Marokkaanse Jood wordt erkend. Deze procedure duurt zes maanden.” Hij hoopt dat meer Joden van Marokkaanse komaf zich zullen melden.

Keerzijde

Er is echter een keerzijde aan de naturalisatie. Wat Berdugo niet vertelt, is dat de Marokkaanse overheid zijn onderdanen niet zomaar ‘laat gaan’. Marokkanen in Nederland, België, Frankrijk en andere landen die van hun nationaliteit af willen, mogen dit niet zomaar doen. Eens een Marokkaan altijd een Marokkaan, is het adagium. Voor de regering in Rabat zijn overzeese onderdanen een bron van inkomsten: veel migranten en hun nakomelingen sturen geld, goederen en hulpmiddelen naar familie, vrienden en geboortestreken. Zonder hun miljoenen zou een deel van de Marokkaanse economie in gevaar kunnen komen.

Banden aangehaald

Sinds het aanhalen van de bilaterale relaties tussen Marokko en Israël, eind 2020, is het aantal bezoekers en toeristen vanuit Israël naar het koninkrijk toegenomen. Er zijn weer vluchten en Israëli’s met Marokkaanse wortels bezoeken hun voormalige moederland. Ook in het land zelf heeft koning Mohammed VI de banden met de Joden verbeterd. Hij bezocht de afgelopen jaren Joodse instellingen en er werden synagogen opgeknapt. In Israël werd eerder gehint op een bezoek van de koning, maar dat is er nog niet van gekomen. Premier Netanyahu heeft aangegeven de banden met de Arabische wereld te willen uitbouwen.

Lees ook:
Marokko heeft eerste universitaire synagoge in Arabische wereld
In Marokko is de eerste universitaire synagoge in de Arabische wereld geopend. De sjoel werd ingewijd in de Mohammed VI Polytechnische Universiteit (UM6P) in Ben Guerir, in de buurt van Marrakech. Het huis van samenkomst, die pal ligt naast een nieuwe moskee, weerspiegelt de co-existentie van religies in het koninkrijk Marokko. De synagoge zal worden gebruikt als plaats van gebed, maar ook voor lezingen en samenkomsten voor Joodse en niet-Joodse studenten.