Onderwijskloof Joden en Arabieren deels gedicht

Goed nieuws uit Israël: als je de sociaal-economische achtergrond van leerlingen mee weegt, zijn de verschillen in opleiding tussen Joden en Arabieren veel kleiner geworden. Dit schrijft de Times of Israël.

Ondanks de nog steeds bestaande ongelijkheid in subsidiëring, is de kloof in het opleidingsniveau van Joden en Arabieren op een aantal belangrijke punt gedicht. Dit is de uitkomst van een onafhankelijk Israëlisch onderzoek dat deze week werd gepubliceerd. Eén van de verbeteringen die in het onderzoeksverslag wordt genoemd is een substantiële toename van Arabische Israëliërs op alle niveaus van onderwijs. Hetzelfde geldt voor het behalen van middelbare schoolexamens en verbeterde schoolprestaties.

Volgens het Taub Center for Social Policy Studies – een onafhankelijk Israëlisch onderzoeksinstituut – was er in het schooljaar 2016 een substantiële verbetering te zien in de cijfers voor wiskunde en een bescheiden verbetering van de resultaten voor Engels. Bij de wat oudere leerlingen werd de kloof kleiner op het gebied van natuurwetenschappen en technologie, maar daar werd de kloof juist weer groter bij wiskunde en die wat betreft Engels bleef onveranderd. Een duidelijk teken van verbetering is het percentage scholieren dat eindexamen doet. Tegenwoordig doet 81 procent van de Arabische leerlingen eindexamen, tegenover 84 procent van de Joodse leerlingen. Onder de Druzen is het percentage zelfs 90 procent.

Maar slechts 50 procent van de Arabische, 62 procent van de Joodse en 66 procent van de Druzen leerlingen slaagt ook werkelijk voor het eindexamen. Een middelbare schooldiploma is een vereiste om ingeschreven te kunnen worden voor hoger onderwijs in Israël. De resultaten op de lange termijn zijn duidelijk: steeds meer Arabische Israëliërs volgen universitair onderwijs, zowel in, als buiten Israël, aldus het onderzoeksrapport. Sinds 1990 is het percentage inschrijvingen bij universiteiten gestegen van 90 tot 95 in de Joodse gemeenschap en van 63 naar 93 in de Arabisch-Israëlische gemeenschap. Het aandeel van Arabisch-Israëlische meisjes in het hoger onderwijs is toegenomen van 59 tot 94 procent.

Ondanks deze vooruitgang heeft slechts 36 procent van de Arabische Israëliërs tussen de 25 en 34 jaar meer dan dertien jaar onderwijs genoten, tegenover 72 procent van de Joden in dezelfde leeftijdsgroep. Maar daar lijkt ook verandering in te komen. Het rapport laat zien dat er in het staatsonderwijssysteem op elk niveau meer leraren zijn met een universitaire graad in de Arabisch-Israëlische gemeenschap dan in de Joodse gemeenschap. Volgens het rapport besteedt de Israëlische overheid 20.000 sjekel per basisschoolleerling in de Joodse sector, tegenover 16.000 sjekel per leerling in de Arabisch-Israëlische sector. Maar, zo voegt het rapport hier aan toe, in de afgelopen jaren is het budget voor Arabische leerlingen sneller gestegen dan dat voor Joodse leerlingen.

Volgens onderzoeker Nachum Blass speelt de sociaal-economische achtergrond van leerlingen een grote rol. Als je die in aanmerking neemt, zijn de verschillen minder groot. In zijn onderzoek zijn de resultaten gekoppeld aan de sociaal-economische situatie – rijk, middenklasse en arm – waardoor duidelijk wordt dat verschillen in schoolprestaties hierdoor sterk worden beïnvloed. Hoewel Arabieren slechts 20 procent zijn van de Israëlische bevolking, vormen zij wel 53,3 procent van de arme gezinnen volgens het jaarrapport van het Israëlische Nationale Verzekeringsinstituut.

Dit brengt Blass tot de conclusie dat de onderwijskloof tussen Joodse en Arabische leerlingen voor een groot deel kan worden verklaard uit sociaal-economische omstandigheden en dat “we ons meer moeten richten op sociaal-economische problemen in het algemeen als we die kloof willen verkleinen.”