Rabbijn tegen weduwnaar: ‘uw vrouw wordt niet begraven, want ze is niet Joods’

Al meer dan twintig jaar woont de Nederlander, die in het artikel van YnetNews.com anoniem wil blijven, in Israël. Destijds was hij met zijn vrouw naar het land geëmigreerd om Joods te worden. Het van oorsprong christelijke paar kwam uit en woonde jarenlang in een dorp in het zuiden van Israël. Zeven jaar geleden kreeg de vrouw kanker. De artsen gaven haar nog drie maanden, maar uiteindelijk wist ze zeven jaar in leven te blijven. Deze week overleed zij. 

De man was er kapot van, maar kreeg een nog grotere klap te verwerken toen hij van de lokale rabbijn moest vernemen dat zijn vrouw niet Joods begraven kan worden. Ondanks haar gioer stelt hij dat de overledene geen Joodse wortels heeft en dus niet Joods is. Navraag bij het Israëlische ministerie van Binnenlandse Zaken bewees het tegendeel: beide Nederlanders waren uitgekomen en staan dus als erkende Joden geregistreerd. Desondanks blijft de rabbijn weigeren om de vrouw een begrafenis te geven. 

Iedereen probeerde om de rabbijn op andere gedachten te brengen: zijn kinderen, buren, vrienden en familieleden. Maar tevergeefs, hij is de enige, officieel erkende rabbijn in de gemeente. De begraafplaats valt onder zijn gezag en dat van hem alleen. Zelfs de burgemeester bemoeide zich ermee. Uiteindelijk greep hij in en kon de uitgekomen vrouw op de Joodse begraafplaats van het dorp begraven worden. De burgervader was zich er echter wel van bewust dat de scheiding tussen kerk en staat in het geding was, maar nood breekt wet. Honderden mensen bezochten de begrafenis [bl].