Filmrecensie: A Weekend in Paris

Afbeelding met tekst: Om dubieuze claims te voorkomen is deze afbeelding verwijderd.

A Weekend in Paris – deze titel doet vermoeden dat we hier met een traditionele romantische feel good film te maken hebben. Maar niets is minder waar, blijkt al na enkele minuten. Niet alleen zijn Nick en Meg  Burrows, een echtpaar uit Birmingham, iets ouder dan de hoofdpersonen uit de gemiddelde romcom, de romantiek in hun relatie is ver te zoeken. Om hun 30-jarig huwelijksfeest te vieren gaan ze een weekendje naar Parijs, zoals ze ook tijdens hun huwelijksreis deden. Maar dat charmante hotelletje van toen is verworden tot een aftands toeristenoord en de irritaties van thuis gaan op reis gewoon door. ‘Dit was natuurlijk weer jouw idee’, bijt Meg (Lindsay Duncan) Nick (Jim Broadbent) toe, en rent het hotel meteen weer uit.

Prestige suite
Meg vindt alsnog haar droomhotel. Helaas blijkt dat volgeboekt, maar gelukkig is er nog een speciaal plekje vrij: de prestige suite (‘Tony Blair overnachtte hier ooit’) met uitzicht op de Eiffeltoren in vol ornaat. De stemming verbetert er niet echt door. Wat volgt is een onophoudelijke woordenstrijd, die in intensiteit varieert van vriendelijke plaagstootjes tot boosaardige aanvallen. Soms wordt er zo op de persoon gespeeld, dat je als kijker haast iets van plaatsvervangende schaamte voelt. En de grappen zijn soms zo venijnig, dat je er niet echt om kunt lachen.

Quasi vrolijk
Heel toevallig komen de Burrows Morgan (Jeff Goldblum) tegen, een succesvolle oud-leerling van Nick. Het stel wordt uitgenodigd voor een etentje bij Morgan thuis, waar alleen maar succesvolle, gelukkige mensen aanwezig lijken te zijn. Het rommelige leven van Nick en Meg steekt hier nogal schril bij af, wat tot nog meer spanningen leidt. Voor het verhaal was deze wending niet echt nodig geweest; het lijkt haast een noodgreep van de scenarioschrijver om wat meer vaart in de film te brengen. Voor het curieuze slot lijkt een beetje hetzelfde te gelden: een happy end is echt onwaarschijnlijk, dus wat nu? Dan maar een quasi vrolijk open einde.

Lees de rest van deze filmrecensie op MovieScene.nl 

Categorie:

Home » Cultuur » Film » Filmrecensie: A Weekend in Paris