‘Hoe rijke Golfstaten de VN chanteren’ – Ko Colijn

VN Verenigde Naties
Vlag van de VN (wikipedia commons)

‘Elk jaar publiceren de Verenigde Naties een shame list waarop landen en groepen staan die kinderen belagen in oorlogsvoering. Dit “Report on Children in Armed Conflict”, opgesteld door Leila Zerrougui, is een onprettige boodschap voor de daders. In de editie die net verschenen is, spreekt SG Ban Ki-moon van een ‘schokkende verslechtering’, in een land als Jemen werden in 2015 bijvoorbeeld zes keer zoveel kinderen gedood of verminkt als in het jaar ervoor. Het gaat altijd om ontvoering, seksueel misbruik, kindslavernij, bewuste aanvallen op scholen en uiteraard gedwongen gevechtsrollen.

Op de zwarte lijst staan de regeringslegers van Afghanistan, Congo, de Centraal Afrikaanse Republiek, Irak, Mali, Myanmar, Zuid-Soedan, Syrië, Colombia, Nigeria en de Filipijnen. Afghanistan, Mali, Irak, dat zijn regeringen die Nederland steunt – best lastig. Maar groepen waartegen ze strijden, zoals de Taliban, IS, Al Shabaab, Boko Haram, het leger van de Heer of Al-Qaida staan ook op de lijst: ook geen lieverdjes. De lijst wijdt ook apart ‘bezorgdheid’ aan India, Israël en de Palestijnse gebieden, Libië, Pakistan en Thailand. In Afghanistan, waar de internationale gemeenschap zich terugtrekt omdat de oorlog min of meer voorbij is verklaard, is het aantal kindslachtoffers nog nooit zo hoog geweest. In Somalië steeg het aantal geweldsdaden tegen kinderen in een jaar tijd met vijftig procent. In Nigeria sloegen door oorlog bijna 2 miljoen mensen op de vlucht: de helft kinderen. In Syrië is het nog een graadje erger: van de 6,5 miljoen vluchtelingen in het land zijn ruim 3 miljoen kinderen, die ook nog eens nooit meer of gebrekkig onderwijs zullen krijgen. In Gaza werden 5.000 kinderen dakloos, enzovoort.

Even droevig als onthullend en uniek was Ban Ki-moons bekentenis, op 9 juni, dat hij de daderslijst een beetje had moeten “corrigeren”. Wie in het rapport op zoek gaat naar de schuldigen achter het recordgeweld tegen kinderen in Jemen komt royaal de opstandige Houthi’s tegen, maar de meedogenloze en grove luchtbombardementen van de coalitie onder leiding van Saoedi-Arabië moet je zoeken. Vagelijk wordt nu verwezen naar “de complexe omgeving”, die “is gecreëerd door luchtoperaties door de krijgsmachten van enkele lidstaten en enkele coalities”. Ban Ki-moon gaf toe dat hij de coalitie onder leiding van Saoedi-Arabië na zware druk uit Riyad van de lijst had gehaald. ‘Ongepast’ noemde hij de druk, “maar ik moest wel meewegen dat miljoenen andere kinderen eronder zouden lijden als, zo was me gesuggereerd, andere landen hun contributie aan allerlei VN-programma’s zouden stoppen”. Chantage door de rijke Golfstaten dus.

Politisering is niet nieuw, maar wel pijnlijk. In 2015 beschuldigde Israël de VN (lees: de Algerijnse Leila Zerrougui) van ongepast gedrag en waardeloos onderzoek nadat zij had voorgesteld ook Israël in de toenmalige zwarte lijst van 2015 op te nemen. In de Gaza-oorlog waren in 2014 de regels van het internationaal humanitair recht geschonden door de luchtaanvallen op scholen in Gaza, waarbij 540 kindslachtoffers vielen, 262 scholen werden verwoest en 274 kinderopvangcentra. Na een heftige lobby van de VS en Israël liet Ban Ki-moon Israël (en Hamas) weer uit de lijst, wat hem weer op zware kritiek van Human Rights Watch kwam te staan.

En dit voorjaar stootte Ban zijn hoofd door bij een bezoek aan de westelijke Sahara van de Marokkaanse ‘bezettingsmacht’ te reppen. Marokko vergold die kritiek door de VN-vredesmacht in dat stuk woestijn het land uit te zetten. En dankzij een steunlobby van Frankrijk in de Veiligheidsraad werd daar niets aan gedaan en moest Ban zijn verontschuldigingen aan Marokko aanbieden. Op 28 juni hoopt Nederland weer twee jaar mee te mogen stemmen over dat soort gemarchandeer. Of zich te onthouden van stemming.’

Dit artikel verscheen eerder in Vrij Nederland

Categorie:

Home » Columns en opinie » Gastcolumns en blogs » ‘Hoe rijke Golfstaten de VN chanteren’ – Ko Colijn