De Joodse stem in Mokum: ChristenUnie – GK18

CU
Don Ceder

De gemeenteraadsverkiezingen staan weer voor de deur. Net als vier jaar geleden voelt Jonet politieke partijen in Amsterdam, de gemeente met de meeste Joodse inwoners in Nederland, aan de tand over Joodse onderwerpen. In een serie van tien interviews is het nu de beurt aan de ChristenUnie. Namens deze partij spreekt de Amsterdamse lijsttrekker Don Ceder.

Al jaren gaat de Joodse gemeenschap in Amsterdam gebukt onder de zware financiële lasten die de beveiliging van Joodse instellingen en ondernemingen met zich meebrengt. De gemeente vergoedt een deel, maar toch heeft de gemeenschap grote last van de miljoenen euro’s die ze moet betalen. Ziet uw partij het zitten als de gemeente alle onkosten vergoed? 

“Wanneer ik een Joodse instelling bezoek, bijvoorbeeld een school of een synagoge, dan verbaas ik me er altijd weer over hoeveel beveiliging er eigenlijk nodig is. Ik ben absoluut van mening dat de gemeente Amsterdam de kosten die de Joodse gemeenschap voor beveiliging maakt moet dragen. Een flink deel van de begroting van Joodse instellingen gaat namelijk op aan beveiligingskosten en het kan niet zo zijn dat de Joodse gemeenschap deze kosten zelf draagt. We kunnen als gemeente de Joden niet in de steek laten. Het is een taak van de overheid om al haar burgers te beschermen. Dat het teveel zou kosten is niet relevant, het blijft een basistaak van de overheid om daar zorg voor te dragen. Het liefst zie ik natuurlijk dat alle beveiliging niet meer nodig zou zijn; maar zolang de constante dreiging er is, moet de gemeente haar verantwoordelijkheid nemen.”

Het antisemitisme neemt volgens vele Joden en niet-Joden in de hoofdstad zichtbaar toe. Zo werd het kosjere restaurant sinds december drie keer aangevallen en waren andere Joodse instellingen het doelwit van vandalisme met een anti-Joodse inslag. Ook durven sommige Amsterdamse docenten onderwerpen zoals de Sjoa en de Jodenvervolging niet aan te snijden tijdens lessen uit angst voor verhitte reacties van hun leerlingen. Wat gaat uw partij doen om het groeiende antisemitisme in Amsterdam in te dammen? 

“Allereerst moeten we zorgen voor goede beveiliging en strengere handhaving; dus tijdig meer camera’s plaatsen op plekken die doelwit zijn. Ik was erg teleurgesteld na het besluit van de burgemeester begin dit jaar om geen camera’s te plaatsen na de eerste aanval op Joods restaurant HaCarmel. Volgens de waarnemend burgemeester was er ‘geen concrete dreiging’. Ook insinueerde de lijsttrekker van de grootste partij van Amsterdam dat de aanval een logisch gevolg zou zijn van het handelen van Trump, absurd. Daarnaast moeten we ook gaan investeren in het onderwijs. Er heerst veel onwetendheid over niet alleen de Sjoa, maar ook over de Joodse cultuur in het algemeen. Ook moeten we leraren weerbaarder maken: ik krijg van Joodse jongeren te horen dat hun leraren niet durven op te treden bij antisemitisme van leerlingen of daar soms zelf aan meedoen. Dit is onacceptabel. Ik denk trouwens ook dat niet alleen de politiek aan zet is, want de stille meerderheid zal zich eveneens moeten uitspreken bij incidenten. Zeg er een keer wat van als iemand wordt bejegend vanwege het dragen van een keppeltje op straat of in de trein.”

De samenwerking tussen Amsterdam en Tel Aviv, die sinds enige jaren bestaat, wil nog niet echt vlotten. Zo kiezen Israëlische bedrijven ervoor om met Rotterdamse in plaats van met Amsterdamse bedrijven in zee te gaan. Wat gaat uw partij eraan doen om de samenwerking te optimaliseren en zou het niet beter zijn te kiezen voor een volwaardige stedenband? 

“Tel Aviv is een stad waar we op een aantal punten veel van kunnen leren en zaken mee kunnen doen. Na een felle discussie in de gemeenteraad, is in 2015 uiteindelijk afgezien van een stedenband met Tel Aviv. De voornaamste argumentatie was dat Amsterdam niet kon garanderen dat er zou worden samengewerkt met partijen die een band hebben met het Israëlische leger en dat Amsterdam zich niet zou moeten inlaten met iedere vorm van handel met Israëlische nederzettingen met het oog op mensenrechten. Op zich kan ik me goed voorstellen dat Amsterdam hele strenge eisen stelt als het gaat om het aangaan van een stedenband. Wat mij dan wel verbaasd is dat de hoofdstad al een tijdje stedenbanden heeft met bijvoorbeeld Istanbul, Beijing en Mumbai en de gemeenteraad toentertijd nauwelijks kritische kanttekeningen heeft geplaatst, terwijl mensenrechten in de landen waar deze steden liggen op zijn zachts gezegd ‘wel een ding is’. Ik denk dat Tel Aviv door verschillende partijen een andere behandeling heeft gekregen, en dat vind ik jammer. De komende jaren zou ik willen kijken of een stedenband alsnog mogelijk is. Indien dat niet mogelijk is, wil ik wel kijken hoe we samen met Amsterdamse ondernemingen en onderwijsinstellingen optimaal kunnen inzetten op de bestaande samenwerking om het maximale eruit te halen.”

In Amsterdam-Zuid en de wijk Buitenveldert wonen relatief veel Joodse Amsterdammers. In hun dagelijkse leven lopen zij vaak aan tegen beperkingen, zoals het feit dat veel gebouwen geen sjabbatlift bevatten of niet sjabbat-proof zijn. Ook is het parkeren rond Joodse instellingen op drukke dagen een probleem. Wat gaat u er aan doen om dit soort Joodse noden en voorzieningen te stimuleren?

“Het is erg vervelend wanneer men zich belemmerd voelt om het geloof te leven. Wij willen meedenken om sjabbat-proof woningen te realiseren als daar behoefte aan is. Daar ligt wel een primaire taak bij een projectontwikkelaar of beheerder van de al reeds bestaande gebouwen. Deze moet echter wel de druk van de gemeenteraad voelen. Het parkeerprobleem is een probleem wat we al een tijdje speelt. Vooral rond de feestdagen kan het rondom Joodse instellingen een probleem zijn. Nadat wij in de gemeenteraad komen zou ik graag met de betrokken om de tafel willen zitten om te kijken wat er mogelijk is. We moeten echter wel realistisch zijn: parkeren is een breed probleem in de hele stad. Op een gegeven moment zullen we toch moeten gaan nadenken over hoe we ons op andere manieren kunnen vervoeren door bijvoorbeeld het concept autodelen, zodat we de auto stroom enigszins kunnen terugdringen.”

De ChristenUnie wordt ook wel ‘de kampioen van pro-Israëlische en pro-Joodse Tweede Kamermoties’ genoemd, maar wat kan uw partij in Amsterdam op dit gebied uitrichten? Zeker nu het Joods Akkoord is gekomen en vrijwel alle partijen zich gaan inzetten voor de Joodse gemeenschap.

“Ik denk niet de ChristenUnie per se de insteek heeft om zo pro-Joods als het maar kan te zijn, maar dat het ons vooral gaat om rechtvaardigheid. En als we kijken naar rechtvaardigheid, zien we dat we als samenleving de Joodse gemeenschap nog te vaak in de steek laten. Het ondertekenen van het Joods Akkoord is, zo denk ik, een bevestiging dat de ChristenUnie pal staat voor de veiligheid van de Joodse gemeenschap in Amsterdam. Ik denk dat wij in de gemeenteraad een luis in de pels kunnen zijn. Wij zullen het college van burgemeester en wethouders, en de andere partijen scherp houden; wij accepteren geen halfslachtige reacties wanneer het gaat om antisemitisme in de stad en de veiligheid van de Joodse gemeenschap. Ook zullen de komende jaren onder andere voorstellen gaan indienen om antisemitisme in het onderwijs aan te pakken. Het gaat dan om meer aandacht voor de Sjoa en Joodse cultuur, en om weerbaarheidstrainingen voor leraren. En we moeten we de komende jaren ons intensief gaan inzetten op beveiliging en handhaving. Het is belangrijk dat de gemeente Amsterdam haar verantwoordelijkheid neemt als het gaat om de veiligheid van de Joodse gemeenschap en daar hoopt de ChristenUnie een voortrekkersrol in te kunnen nemen.”

Categorie:

Home » Achtergrond » De Joodse stem in Mokum: ChristenUnie – GK18