Hanna Luden vertrekt als CIDI-directeur

Directeur Hanna Luden van het Centrum Documentatie en Informatie Israël (CIDI) stopt ermee. Eind dit jaar zwaait zij na meer dan zeven jaar af als directeur. Dat heeft het bestuur van het CIDI bekendgemaakt. ‘Wie Hanna Luden gaat opvolgen is nog niet bekend’, schrijft het bestuur. ‘Het zoeken naar een geschikte kandidaat is inmiddels gestart. Het CIDI-bestuur omarmt Luden’s aanbod om aan te blijven tot eind van het jaar en de tijd te nemen om haar opvolg(st)er in te werken’. Als potentiële opvolgers worden adjunct-directeur Naomi Mestrum en opiniemaakster Ronit Palache genoemd. Beide dames bevestigen de geruchten niet.

Het allerbeste
Luden trad in 2015 aan en gaf zeven jaar leiding aan de organisatie. “Als directeur van het CIDI ben je het boegbeeld van de organisatie. Het is geen negen-tot-vijf baan. Je moet altijd bereikbaar zijn voor journalisten en politici. Ik heb me al die jaren met volle overtuiging ingezet. Nu is het tijd voor iets meer rust in mijn leven,” aldus Luden. Het bestuur van het CIDI zegt begrip te hebben voor haar besluit en ‘dankt haar enorm voor de jarenlange inzet voor de stichting. Ze is van grote waarde geweest. We wensen haar het allerbeste toe’.

Opvolger?
Hoewel het nog niet bekend is wie Luden zal opvolgen, doen er in het wereldje al wel namen te ronde. Bronnen informeren Jonet.nl dat adjunct-directeur Naomi Mestum een geschikte kandidaat zou zijn. Zij is al ongeveer vijftien jaar betrokken bij de organisatie en kent de dossiers en het veld erg goed. Een andere kandidaat zou Ronit Palache zijn. Zij maakte dit jaar voor velen in Joods Nederland indruk door het publiekelijk op te nemen tegen de onderzoekers van het Cold Case-team rond de vraag wie Anne Frank verraden heeft. Palache trad op in talkshows met een hard tegengeluid tegen het controversiële onderzoek.

Verantwoordelijkheid
Inmiddels heeft Palache laten weten niet in beeld te zijn voor de functie. ‘Van deze geruchten klopt niets. Ik zal niet voor het CIDI werken en ben bezig met een proefschrift, podcast en boek. Bovendien zou ik nooit voor een lobbyorganisatie werken, daarvoor ben ik niet geschikt’, schrijft zij aan de redactie van Jonet.nl. Naomi Mestrum bevestigt dat het CIDI momenteel zoekt naar een nieuwe directeur. Zij kan daar nog niets over zeggen. ‘Wellicht komen er naar aanleiding van het nieuws wel heel verrassende kandidaten naar voren. Uiteraard ben ik wel bereid om verantwoordelijkheid te nemen’, laat Mestrum aan Jonet.nl weten.

‘Naftaniel terug‘
Een andere potentiële opvolger zou Tweede Kamerlid Alexander Hammelburg kunnen zijn, die eveneens publiekelijk aan de weg timmert. De neef van buitenland-expert en journalist Bernard Hammelburg zit sinds vorig jaar in de Kamer voor D66 en neemt het geregeld op voor de Joodse zaak. Mocht de jonge Hammelburg niet beschikbaar zijn, dan zou het CIDI-bestuur ook kunnen kijken naar oud-gedienden met veel profiel en statuur. Voormalig directeur Ronny Naftaniel zou zo kunnen terugkeren naar het oude nest, zeggen watchers.

Luden: nieuwe uitdagingen aangaan
Hanna Luden heeft woensdag een interview gegeven aan Het Parool, waarin ze stelt dat het tijd is om nieuwe uitdagingen aan te gaan. “Ook wil ik in de privésfeer aan bepaalde dingen meer tijd besteden. Ik heb een moeder in Israël die ik vaker wil kunnen zien. Die is niet de jongste meer,” aldus Luden tegen de krant. “Het werk gaat je niet in de koude kleren zitten. Er wordt veel met modder gegooid. We willen een reëel beeld creëren van Israël. We willen ook antisemitisme tegengaan. Het is niet onze taak om Israël te verdedigen. Het is altijd het dilemma of je overal op in moet gaan.” Volgens Luden is het CIDI er nog onvoldoende in geslaagd om het antisemitisme te bestrijden.

Lees ook:
‘Holocaustvergelijkingen onnodig kwetsend en schadelijk’ – gastcolumn Hanna Luden
‘Ze zijn slechts een kleine minderheid – gelukkig! Desalniettemin vallen zij sterk op en veroorzaken zij veel pijn. Je ziet hen tegenwoordig in bijna alle demonstraties tegen het coronabeleid in bijna alle westerse steden. Zij dragen op hun kleding een gele davidster, waarop niet het woord ‘Jood’ staat, zoals tijdens de oorlog, maar ‘ongevaccineerd’. En zij begrijpen niet waarom zo veel mensen gruwelen van deze gelijkstelling van de maatregelen tegen corona met de Jodenvervolging door de nazi’s. Voor mij, en met mij velen – Joods en niet-Joods – voelt dit telkens opnieuw als een stomp in de maag…’