Islamitisch terrorisme en wat te doen – column Nathan Bouscher

Nathan Bouscher

‘Het eind van de 20ste en (het begin van) de 21ste eeuw zal de geschiedenisboeken ingaan als de Tijd van het Globale Islamitische Terrorisme, door sommigen ook wel de Derde of zelfs Vierde Wereldoorlog genoemd, na de Koude Oorlog.

Na andere werelddelen staat met name sinds 9/11 de Westerse wereld nu ook in vuur en vlam. Het zij gezegd: Niet alle moslims zijn terroristen, maar nagenoeg alle terreur heden ten dage wordt door moslims gepleegd.

In de wereld waarin we nu leven zijn er oneindig veel haatpredikers in binnen- en buitenland, vaak gesponsord door salafistische oliesjeiks in Saoedi-Arabië en Golfstaten die daarmee hun eigen zonden afkopen. Op Arabische televisie kan je Israël, Joden en/of Zionisten gerust doodwensen en oproepen tot moord en zelfs genocide. Honderdduizenden boze moslims gaan de straat op om zogenaamd tegen Israëlische acties te betogen, maar nauwelijks tot niet wordt er gedemonstreerd tegen aanslagen op onschuldige burgers in Parijs, Brussel, Kopenhagen, Londen of Madrid, noch tegen het geweld in Syrië of Irak. Diverse gerenommeerde onderzoeken laten schrikbarende cijfers zien over sympathie voor aanslagen en Jodenhaat onder moslims, ook in Westerse democratieën. De radicale islam, in al zijn vormen, is een mainstream stroming die voedingsbodem biedt voor hen die kwaad willen.

De extremistische islam is allesbehalve eenvoudig te overwinnen alvorens het een marginale stroming wordt. Politiek, justitie en defensie op nationaal en internationaal niveau hebben er een grote kluif aan en kunnen vaak weinig anders doen dan adequaat en (voor)tijdig reageren op radicalisering en terreurdreigingen, alsmede het indammen van de problemen. Een belangrijkere rol kunnen maatschappelijke instanties spelen als scholen, sociale werkers en religieuze instellingen. Radicale islam is een ideologie, gelijke het nazisme of communisme, die in de hoofden van mensen gewonnen moet worden. In dit geval bij aanhangers van een godsdienst. Het publieke debat moet daarom open en kritisch gevoerd worden.

In deze ideeënstrijd moet de profeet Mohamed op de operatietafel komen te liggen en moet er aan Verlichting worden gesleuteld. Jezus en Mozes zijn hem al voorgegaan. De liberale islam is de enige duurzame remedie tegen zijn radicale broer. Deels is deze reeds te vinden in niet-Arabische landen, bij moslims in het Westen en in mindere mate in het Midden-Oosten. De vrijheidminnende islam die leidend moet worden, moet de Koran een plek geven in de tijd van nu en de jihad uitleggen als een innerlijke strijd van iedere moslim om goed te doen. Pluriformiteit, diversiteit en individualisme moeten omarmd worden. De brede islamitische cultuur moet meegaan met de vaart der volkeren.

Mohamed 2.0 moet Mohamed 1.0 knock-out slaan in een allesbeslissend free fight gevecht. Het is een titanenstrijd tussen twee disciplines, waarvan er maar één de winnaar mag worden. De enkele vraag die van belang is, is in hoeveel rondes Mohamed 2.0 wereldkampioen wordt. Een ieder kan om de boksring heen staan en een van de kampen aanmoedigen: “Vecht voor vrijheid!” en “Wij staan onvoorwaardelijk achter je!” Kies zorgvuldig de juiste bokser in deze historische strijd. Onverschillig zijn kan niet als er onschuldige doden vallen.

Het is niet onze strijd, maar wij, niet-moslims, spelen er wel een rol in. In de eerste en belangrijkste plaats moeten wij strijdbaar staan voor onze vrijgevochten liberale waarden: gelijkwaardigheid, vrijheid van meningsuiting, scheiding van Kerk en Staat en de rechtsstaat die dit bewaakt. In de tweede plaats moeten wij ons leven niet laten leiden door angst, maar door kracht. We moeten doorgaan met leven! In de derde plaats moeten wij de haat en intolerantie beantwoorden met liefde en openheid. Zij haten, wij houden van. De liefde voor onze medemens moet oprecht zijn, maar moet niet het zicht belemmeren op de realiteit. Naïef zijn is gevaarlijk. In de laatste plaats moeten wij de goede krachten aanmoedigen en versterken. Vele vooraanstaande moslims en apologeten die geregeld voorbij komen in de media zijn helaas vaak nuttige idioten aan de verkeerde zijde van de geschiedenis, hun goede intenties ten spijt. In de woorden van wijlen arabist Hans Jansen: Strijd de goede strijd!

Od yavo shalom aleinu, ve’al kulam – Still/indeed it will come, peace upon us and upon everyone.’

Categorie:

Home » Columns en opinie » Archief Oud-columnisten » Islamitisch terrorisme en wat te doen – column Nathan Bouscher