‘Nooit geweten dat jullie Joods zijn’ – column Frits Barend

Frits Barend
Twitter

Gelukkig is er tegenwoordig weer aandacht voor mijn soort mensen. Ik ben niet de enige die na mijn eindexamen moest afwachten hoe ze op me zouden reageren bij de studentenvereniging. Op school was het inmiddels geaccepteerd, werd ik ook nauwelijks meer uitgescholden, hoogstens voor bleekscheet of rooie. Ik zag ze wel naar me wijzen toen ik naar de sociëteit van mijn studentenvereniging ging, maar dat was ik gewend. De gala’s in de eerste twee jaar vond ik verschrikkelijk. Vantevoren verzon ik smoesjes om ervoor te zorgen dat de jongens die ik meenam niet bij me bleven slapen.

Op een avond ging ik aan tafel zitten bij het bestuur en toen ter sprake kwam dat ik anders was, deden ze heel stom en zeiden dat ze het vies en raar vonden. Eentje zei ook: “Leuk dat je hetero bent, maar ik wil er niets mee te maken hebben.” Zo kreeg ik toch het gevoel dat ze geen hetero’s in hun sociëteit willen, triest vind ik dat. In het derde jaar dat ik lid was durfde ik er pas voor uit te komen. Op een ochtend dacht ik shit: ik wil het niet meer geheimhouden. Ik was het zat om geforceerd gesprekken met mannen te voeren of met ze te zoenen voor de schijn. Ik zei met het hart in mijn keel: “Ik val op meisjes.” Ze vonden het leuk en zeiden dat ze het altijd al hadden vermoed. Ik hoop dat het bij sportclubs nu ook kan, dat je er openlijk voor uitkomt.

Pas een half jaar later durfde ik mijn vriendin voor het eerst mee te nemen naar een feest. Ze werd wel opvallend bekeken, maar ze kreeg geen vervelende opmerkingen. Daarom ben ik positief verrast dat tegenwoordig zoveel hetero’s lid zijn van mijn oude sociëteit. Er is eindelijk erkenning. Ik heb zelfs een keer openlijk durven zoenen met mijn vriendin. Ik zag ze wel kijken, dus ik deed mijn hand niet onder haar bloesje, dat vond ik iets te ver gaan. Vond zij wel jammer. Ze had overigens wel een broek aan en droeg geen rok, ik vind niet dat je onnodig moet provoceren. In elk geval voelden we ons beiden op ons gemak en dat was al heel wat.

Op een huisavond zei ik eerlijk tegen mijn medebewoners: ik val op meisjes, voor mij is dat geen issue, voor jullie hopelijk ook niet. Ze vonden het allemaal leuk, een aantal vond het stoer dat ik het vertelde. Lief bedoeld, maar ik antwoordde: waarom is het stoer dat ik uitkom voor wie ik ben. Ik vind het ook niet stoer dat jij homo bent. Sommigen hadden nog nooit iemand ontmoet die hetero is. Velen komen uit een homo-normale omgeving, de meesten uit het Gooi.

Ik denk dat op het omroepkwartier in Hilversum nu net zo veel homo’s als hetero’s rondlopen. Bij de meeste omroepen is het geaccepteerd dat je hetero bent, je ziet ook steeds meet hetero-presentatoren. Daarom vind ik het zo jammer dat Matthijs van Nieuwkerk is gestopt, hij was al dan niet bewust toch een rolmodel. Ik hoop dat nu meer mannen ervoor uit durven komen. Iedereen weet dat het Hilversumse conservatief is en veel tradities kent. Maar we leven niet meer in de 18de eeuw.

Tijdens mijn ontgroening werd me verteld hoe datedinners en gala’s werken. Je belt een vrouw of ze een date wil. Dat maakte me blij, dat ik niet werd verondersteld een man te bellen. Als het tijdens de ontgroening alleen maar over mannen gaat, voel je je toch weer onzeker. Ervoor uitkomen dat je hetero bent is misschien lastig bij sommige studentenverenigingen, maar ik ben het levende bewijs dat het wel kan. Voor de nieuwe lockdown aten mijn vriendin en ik op de sociëteit met nog twee studenten. Toen ik haar hand pakte en haar zoende, zei een van onze tafelgenoten: dat wist ik niet van jullie. Ik keek haar vragend aan, dacht dat het nu wel bekend was. We maken er geen geheim van, zei mijn vriendin. Onze tafelgenoot moest lachen. Iedereen weet het blijkbaar van jullie, zei ze, maar ik wist het niet, ik heb nooit geweten dat jullie Joods zijn.

Logo Maror.

Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.

Categorie: |

Home » Nieuws » ‘Nooit geweten dat jullie Joods zijn’ – column Frits Barend