Onveiligheid Joodse studenten UvA en VU houdt aan

Een groot aantal studenten van Joodse komaf op de Universiteit van Amsterdam (UvA) en Vrije Universiteit (VU) blijft zichzelf daar onveilig voelen. De meesten willen weg en vertrekken volgend studiejaar naar elders. Dat meldt Het Parool, dat met een aantal Joodse studenten sprak. Ook docenten en medewerkers blijven zich onveilig voelen in hun werkomgeving.
De krant maakte de balans op, ruim een jaar na het begin van de massale anti-Israëlprotesten aan de UvA en (later ook) VU. Enkele tientallen Joodse studenten, docenten en medewerkers werden gepolst over hun gevoel van veiligheid. Dat is volgens hen achteruit gegaan en nog steeds niet hersteld. Uit eerder onderzoek kwam al naar voren dat deze groep zich niet pluis voelt en daar is dus niets aan veranderd.
Agressie
Joodse studenten vertellen over verbale agressie van pro-Palestijnse demonstranten. Ook hebben ze het over het verbergen van hun identiteit, het overslaan van colleges, een gevoel van uitsluiting en hun eenzaamheid. Ze voelen zich niet langer welkom op hun universiteit en ervaren de demonstraties en tal van incidenten als een zware periode in hun studentenleven.
Doxing
Studenten moeten liegen over hun identiteit en zeggen dat ze bijvoorbeeld uit Irak komen. Verder blijkt dat Joodse studenten worden gedoxt, wat strafbaar is. Studentenfeestjes worden gemeden, want daar staan ze vaak alleen. Buitensluiting van Joodse studenten is normaal geworden op zowel de UvA als VU. Eenzaamheid is een gemeende deler, zo blijkt.
Studentenrabbijn
“Studenten kunnen niet meer zeggen wie ze zijn en hebben het gevoel dat ze er niet meer toe doen. Ze hebben te maken met activistische radicale groepen die verankerd zijn in de studentenraad. Ik verneem ook van universiteitsbestuurders dat ze de afgelopen twee jaar zijn bedreigd met: we weten waar je woont en waar je kinderen wonen,” zegt studentenrabbijn Yanki Jacobs in de krant, die bijeenkomsten organiseert.
Managen
Niet alleen probeert Jacobs Joodse studenten bijeen te brengen en te verenigen, ook spreekt hij met medewerkers die de situatie moeten bestrijden. “Ze proberen het te managen, maar weten soms niet goed hoe het moet. Ze willen het rustig houden op de universiteit. Maar je moet niet proberen de boel rustig te houden door het lammetje aan de wolf te voeren in de ijdele hoop zijn honger te stillen.”
Mijden
Verschillende geïnterviewde studenten vertellen dat ze colleges van bepaalde docenten mijden en niet naar bepaalde werkgroepen gaan, omdat er geen ruimte voor discussie wordt geboden. Of ze gaan niet omdat ze in deze werkgroepen voortdurend door medestudenten over Israël worden aangesproken. Ook is er sprake van intimidatie.
Appgroepen
Er zijn speciale appgroepen van Joodse studenten en medewerkers opgericht, waar ze steun kunnen vinden. Daaruit blijkt dat ook gewone medewerkers veel sympathie hebben voor de situatie van hun Joodse collega’s en dat ze minder beginnen te geloven in dat bijvoorbeeld de UvA mogelijkheden biedt voor iedereen. UvA-hoogleraar Marc Salomon, decaan van de Amsterdam Business School, laat aan de krant weten:
”We’ schamen ons wel collectief voor sommige dingen die er aan de UvA gebeuren. Neem bijvoorbeeld de boycot van Hebrew University. We hebben het college van bestuur van de UvA er meermaals op gewezen dat verklaringen van wetenschappelijk experts die het oneens zijn met de conclusie van mensenrechten-schendingen aan Hebrew University door de verantwoordelijke commissie genegeerd zijn. Met onze meldingen is door het cvb niets gedaan. Deze houding ben ik niet gewend van onze universiteit, met wetenschappelijke integriteit hoog in het vaandel’.
Geraakt
De VU zegt zich helaas te herkennen in het beeld dat Het Parool schetst. UvA-directeur Peter-Paul Verbeek zegt dat hij persoonlijk hard geraakt is door het artikel. “Wat er wordt verteld is hartverscheurend. De gevoelens van uitsluiting, angst, eenzaamheid en onveiligheid die jullie beschrijven, zijn intens verdrietig. Ik wil duidelijk uitspreken dat we deze verhalen al langer kennen en erkennen. Ze doen pijn, en ze doen ertoe.”
Waardeert u dit artikel?
Doneer hier dan een klein bedrag. Jonet.nl is een journalistiek platform dat zonder giften niet kan bestaan. Wij danken u bij voorbaat.
Wil je meer informatie of een hoger bedrag doneren? Ga naar jonet.nl/doneren