Wij hebben Mark en Hugo! – column Brigitte Wielheesen

Het jaar 2020 is afgesloten, het jaar dat in ieders herinnering als ‘Coronajaar’ zal blijven hangen. Ook het jaar van Mark en Hugo. Een jaar om nooit te vergeten. Voor velen geen fijne periode. Zij raakten hun baan of onderneming kwijt, waren ziek of hebben afscheid moeten nemen van een dierbare. Afgelopen vrijdag las ik met jaloezie dat Israël in maart 2021 iedereen boven de zestien jaar zal hebben ingeënt.

Jaloezie. Het Israëlisch kabinet waar ik niet altijd een hoge pet van op heb, een Israëlische premier waarvan ik hoop dat hij niet herkozen wordt, zal hierdoor herkozen worden. He got the job done, zeggen ze in Israël. Maar wij hebben Mark en Hugo! Slecht leiderschap en Hollandse zuinigheid. Ze wilden het met zijn tweeën doen, liepen voortdurend achter de feiten aan en accepteerden vaak te laat hulp van anderen. De Tweede Kamerverkiezingen staan voor de deur en die zijn belangrijk. Ego en macht.

Jaloezie. In Israël kan iedere burger boven zestien jaar nu al naar diverse locaties rijden om zich te laten inenten, zelfs op zaterdag, maar in Nederland wachten we nog steeds op de bestellingen van vaccinaties. De Nederlandse burger wil weer naar het restaurant, de sportschool, een evenement of met de hele familie op een verjaardag samen zijn. Dat kan als we zo snel mogelijk worden gevaccineerd. Nee. Wij hebben Mark en Hugo! Slecht leiderschap en Hollandse zuinigheid.

Jaloezie. Het jaar 2021 in Nederland gaat de geschiedenis in als het jaar van wachten op vaccinaties en toekijken hoe andere landen weer open gaan. En gezien mijn leeftijd en mijn conditie, voorzie ik als laatste aan de beurt te zijn om gevaccineerd te worden in de groep van boven zestien jaar. Zou ik daarmee ook op het journaal komen? Ja, het wordt wereldnieuws. “De laatste Nederlander is vandaag op 31 december 2021 ingeënt.” En dan zo’n gesjeesde verslaggever die mij feliciteert en vraagt: “Nou mevrouw, er gaat zeker wel een fles champagne open vanavond om dit te vieren?”

Toch is er hoop. Maart 2021 kan in Nederland de maand van de verandering worden; een ‘Nederlandse lente’. Het electoraat heeft op 17 maart de kans om Nederland een nieuwe weg in te laten slaan. Voor mij is de juiste weg die van een betere wereld waarin niet het grootkapitaal, maar sociale samenhang en de mens leidend zijn. Ik hoop dat we geleerd hebben van 2020 en die lessen meenemen naar de toekomst. Het is tijd voor verandering na tien jaar Rutte.

Voorlopig blijft het: Wij hebben Mark en Hugo! Slecht leiderschap en Hollandse zuinigheid. But They did’nt get the job done en daarom zitten we zeker nog drie weken extra in lockdown. Zal de ‘lente’ in Nederland in maartapril beginnen? Of open ik de fles champagne op 31 december?

Lees ook:
Gevluchte Syriërs of ‘Palestijnen’? – column Brigitte Wielheesen
‘Chanoeka 2020 kan ik niet anders benoemen dan extra bijzonder. In plaats van dat ik, vaak samen met opperrabbijn Binyomin Jacobs, stad en land afreis om iedere avond in een andere Joodse gemeente de openbare chanoekia aan te steken, is het dit jaar een feest dat voornamelijk thuis wordt gevierd. In de voorafgaande dagen heb ik Chanoeka-pakketten rondgebracht in de Mediene...’

Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.