Schouten: ‘Convenant kosjere slacht heeft geleid tot verbetering dierenwelzijn’
Het zogenoemde ‘Convenant Onbedwelmd slachten volgens religieuze riten’ heeft geleid tot een verbetering van dierenwelzijn in de kosjere- en halal-slacht in Nederland. Dat blijkt uit een evaluatie die demissionair minister Carola Schouten (ChristenUnie) van Landbouw, Natuurbehoud en Voedselveiligheid heeft laten uitvoeren. Maandag stuurde ze de uitkomsten per brief naar de Tweede Kamer. De belangrijkste aanbeveling van de evaluatie is om het convenant in stand te houden. Het convenant werd in 2012 gesloten. Vijf jaar later, op 5 juli 2017, werden aanvullende afspraken overeengekomen in een addendum. Het convenant kan wat de minister betreft overeind blijven.
Secretaris Ruben Vis van het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap (NIK) onderhandelde indertijd mede namens Joods Nederland over het compromis. Voor de Joodse gemeenschap is het belangrijk om kosjer vlees te kunnen blijven eten, zegt hij. “Met deze positieve evaluatie en aanbevelingen rekenen wij erop dat het convenant wordt voortgezet. Dat past bij een betrouwbare overheid en is goed voor het welzijn van dieren. Wij beschouwen het bovendien als groot compliment dat in het nieuwe coalitieakkoord ook wordt voorgesteld om nu voor de hele veehouderij een convenant te sluiten, op een vergelijkbare manier zoals het ministerie, NIK, VSV en CMO dat hebben gedaan bij de onbedwelmde slacht.”
Uit de evaluatie, die werd uitgevoerd door Deloitte, komt naar voren, dat de normen voor verbetering van het dierenwelzijn zoals die in het convenant zijn vastgelegd, goed worden nageleefd. ‘De onderzoekers concluderen dat dit heeft geleid tot een verbetering van het dierenwelzijn ten opzichte van de nulmeting in 2014. Dit is in lijn met het beeld dat de partijen van het convenant, en in het bijzonder ook de NVWA en ikzelf, hebben gekregen in de afgelopen jaren’, schrijft Schouten aan de Kamer. ‘Verder blijkt dat het convenant op onderdelen een (beperkte) actualisatie behoeft, gelet op de ontwikkelingen sinds het sluiten van het convenant’.
In veel landen, waaronder België en Polen, staat de religieuze slacht onder druk. In Nederland is de situatie anders vanwege het convenant. De aanzet daartoe werd genomen toen de Partij voor de Dieren (PvdD) in 2011 met een initiatiefwet kwam om de rituele slacht te verbieden. Dat wetsvoorstel strandde in de Eerste Kamer, maar leverde wel de belofte van toenmalig Landbouwstaatssecretaris Henk Bleeker (CDA) op om met alle spelers uit de sector en geloofsgemeenschappen om tafel te gaan. In 2012 werd het convenant gesloten. Niettemin bleef de PvdD bij haar standpunt.
Het NIK, VSV (Vereniging van Slachterijen en Vleesverwerkende bedrijven), CMO (Contactorgaan Moslims en Overheid) en het Ministerie van Economische Zaken spraken indertijd over het convenant en later over het addendum. De partijen vonden elkaar over hoe de veertig secondenregeling – een dier wordt bedwelmd als het veertig seconden na de slacht nog niet bewusteloos is – wordt toegepast. De Joodse gemeenschap mag zijn eigen criteria over of een dier wel of niet bewusteloos is blijven hanteren. Ook werd overeenstemming bereikt over technische verfijningen. De partijen concludeerden in 2017 samen dat door de afspraken het convenant goed uitvoerbaar bleek. Toenmalig NIK-voorzitter Jonathan Soesman: “Door de afspraken wordt recht gedaan aan zowel dierenwelzijn als de vrijheid om te slachten volgens religieuze riten.”
Lees ook:
Joden en moslims in Tweede Kamer: tegen verbod ritueel slachten, convenant na tien jaar evalueren
Tijdens een hoorzitting in de Tweede Kamer over de initiatiefwet van PvdD-leider Marianne Thieme voor een verbod op ritueel slachten, trokken Joden en moslims woensdag samen op. Ruben Vis van het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap (NIK), Hanneke Gelderblom van het Nederlands Verbond Progressief Jodendom (NVPJ), Michaël Bloemendal van de Joodse Gemeente Amsterdam en Racit Bal van het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO). Ze zijn tegen het verbod dat Thieme voorstelt. Bal wil dat het convenant minimaal tien jaar wordt uitgevoerd, en daarna pas wordt geëvalueerd.
