Jacobs’ Chanoeka-toer, dag 3: Haarlem

Chanoekia
De chanoekia op de Grote Markt in Haarlem (beeld: A. Sanders)

‘Haarlem vandaag. U kent toch dat grapje van de Chassidiem die samen zaten op te scheppen over de wonderen van hun Rebbe. “Links van de rebbe regende het, pijpenstelen! Rechts van de rebbe regende het, maar waar onze rebbe liep was het kurkdroog….”. Op weg naar Haarlem, om daar het derde lichtje in de Menora aan te steken, regende het pijpenstelen. En toen ik weer vertrok uit de Spaarnestad regende het ook. Maar (wonder) rabbijn Spiero had geregeld, naar eigen zeggen, dat toen de menora werd aangestoken, het kurkdroog was en kurkdroog bleef!

Waren er net voor zevenen nauwelijks mensen aanwezig, om prompt zeven uur was er een grote meute, die vol aandacht luisterde naar de toespraak van Haarlems eerste burger, nadat rabbijn Spiero het openingswoord had uitgesproken. Overigens was ik uiterst verbaasd dat zoveel mensen aanwezig waren, want de binnenstad was voor mijn gevoel een niet te bereiken vesting. Overal eenrichtingsverkeer, geniepige paaltjes in de grond die dan weer wel en dan weer niet omhoog schieten. Geen touw aan vast te knopen. Ik was dan ook blij verheugd dat politie mij via allerlei sluiproutes, als een loodsschip, naar binnen begeleidde. Zo zie je maar dat het opperrabbijnschap ook zijn voordelen heeft. Overigens zou ik de Joodse Gemeente Noord-Holland Noord-West bij dezen van harte willen bedanken voor de prachtige receptie na afloop in het Stadhuis. Wel vind ik dat de Joodse Gemeente bij Maror geld moet aanvragen voor een trapje om het podium op te komen en voor een ladder om de kaarsjes aan te steken. Niet dat ik hoogtevrees heb. Maar een gammele ladder beklimmen en dan ook nog, eenmaal op de hoogste sport staande, proberen om de Chanoeka lichten te ontsteken, is meer werk voor een acrobaat dan voor een rabbijn. Hoewel ik moet toegeven dat ook rabbijnen veelvuldig moeten koorddansen binnen de kaders van de Joodse wetgeving, om spanningen en conflicten op te lossen.

Ma nishtana halaila hazeh: waarmee verschilt deze Chanoeka avond van alle anderen Chanoeka avonden? Het antwoord luidt: er heerste een bijna familiaire sfeer van warmte en onderlinge verbondenheid. De jongens uit de Jesjiwa-Talmoed school uit Brunoy, voorstad van Parijs, droegen vol vuur bij aan die sfeer op de Markt, met zang en dans. Wethouder en burgemeester dansten mee, evenals zo vele anderen, de plechtigheid ontaardde in één grote chassidische happening. Met een busje waren ze naar Haarlem gekomen. Prachtig om dat te mogen zien en beleven. En nog wat: er waren heerlijke warme latkes (u weet wel, die aardappelkoekjes waarover ik gisteren schreef), waardoor mijn baard jamloos kon blijven en ik dus niet gedwongen werd om de rest van de avond met een kleverige bremzoete baard te moeten rondlopen. Overigens: In de Tempel stond een kandelaar, de menora, met zeven armen. Onze menora telt acht armen met de negende als bediende om de andere aan te steken. Maar beiden heten ze Menora, ook dus onze huidige achtarmige, die ook weleens de bijnaam Chanoekia krijgt. Maar what is in a name ! Het blijft gewoon “menora”.’

Categorie:

Home » Nieuws » Religie » Jacobs’ Chanoeka-toer, dag 3: Haarlem