Olympisch onbenul – column Paul Damen

Het is volstrekt onbenul te veronderstellen dat door verwijdering van voorwerpen die voorheen verdachte visies vertegenwoordigen, ook die visies verdwijnen. Zelfs als het laatste Hitlerbeeld is stukgeslagen, zijn er nog steeds nazi’s, is de Sjoa niet ongedaan gemaakt en duikt Anne Frank niet meer op.

Weghalen, vernielen, het helpt niet. Wij weten enkel nog meteen wie de Zuid-Engelse bekeerder Wynfreth was, omdat hij als ‘Bonifatius’ bij Dokkum zo dom was met zijn privé-legertje lokale heilige eiken en heiligdommen te vernielen. Dus sloegen die Friezen hem en zijn huurlingen met knotsen (niks zwaard) de hersens in. Hetzelfde, maar dan andersom, verging het de beeldenstormers: niemand weet nog hun namen, maar welke kunstschatten ze vernielden, weten we nog precies. Dat wordt dus oppassen voor Kim Abdoelhafiezkhan, woordvoerder van het Olympisch Stadion, die vorige week aankondigde het beeld van een Olympische sporter weg te willen halen omdat diens groet met geheven arm teveel doet denken aan die van de Nazi’s.

Mij doet nou net dit soort politiek correct gedram aan die treurige tijden denken. Met argumenten holler dan de Olympische ringen willen drammers als deze de geschiedenis wissen die hen niet bevalt.

Volgens Kim enzovoorts heeft ‘het bestuur van het stadion een jaar onderzoek gedaan naar het beeld’. Dát onderzoek zou ik wel eens willen zien, als simpele sociaal-historicus die wél zijn huiswerk doet. Ik heb ook geen jaar, maar slechts vijf minuten nodig. Dat stadionbeeld staat er sinds 1928, het jaar dat Hitler de Rijksdagverkiezingen verloor en zakte naar twaalf zetels. De Duitse sociaaldemocraten kregen met 153 zetels eenderde van de 419 Rijksdagszetels in handen. Hun Amsterdamse zusterpartij SDAP bestuurde toen al ruim tien jaar de stad, met twee wethouders, waaronder de Joodse wethouder Monne de Miranda. In 1928 opende de eveneens Joodse locoburgemeester en wethouder sportzaken Ies Vos de Olympische Spelen van Amsterdam inclusief stadion. Denken die huidige Olympische onnozelen nou echt dat een gemeentebestuur van zo’n signatuur daar een fascistisch beeld bij zou zetten? Vijf jaar voordat Hitler de absolute macht verwierf, en gemaakt door de Joodse beeldhouwster Grada Rueb?

Dan politiek-correcte lulkoek part two, door stadiondirecteur Ellen van Haaren. “Dat van die ‘oude Romeinse groet’ is een fabeltje,” zegt ze. O ja? Laat Van Haaren, corporate lawyer, juriste dus, vooral niet als een domoor drammen over iets waar ze niet voor doorleerde. Volgens haar kunnen ‘historici’ nergens vinden dat de groet Romeins is. Daarom móét dat gebaar wel ontleend zijn aan de ‘Romeinse groet’, ingevoerd door dictator Mussolini. Ja, hallo, was-ie nou Romeins of niet? Zo kan je ook de high-five nergens in de Romeinse geschiedenis vinden, terwijl vast ergens een huidige fascist die gebruikt. Maar dat maakt de high-five nog niet fascistisch.

Het enige uit de literatuur bekende onderzoek naar dat gebaar was van de Amerikaan Martin Winkler, classicus aan de even linkse als laag aangeslagen George Mason University in Columbia. Deze filmspecialist schreef over de verbeelding van de Romeinse groet in Hollywoodfilms het flutboekje The Roman Salute. Cinema, History, Ideology (Columbus 2009). Geschiedenis verklaren uit film: dan kan je net zo goed de nazi-collaboratie in Oostenrijk bestuderen aan de hand van The Sound of Music.

Die sportgroet is verzonnen, dat beeld kan blijven, maar de oude Romeinse groet, wat het stadion ook beweert, is allesbehalve ‘een fabeltje’. Al op de Zuil van Trajanus, dat Romeinse stenen stripverhaal in Rome uit circa 110 na Christus, groeten enkele officieren elkaar met gestrekte arm om hun vriendschap of loyaliteit te onderstrepen. Die groet staat ook wel degelijk in de Romeinse literatuur. Cicero beschrijft die al in een brief aan zijn beste vriend Titus Pomponius Atticus, uit medio 44 vóór Christus, als hij afkeurt hoe de jonge Octavianus, later keizer Augustus, trouw zweert aan de zojuist vermoorde Caesar. ‘Hij zwoor zijn eed met de woorden hopelijk bereik ik de eer van mijn vader en strekte tegelijkertijd zijn rechterhand uit in de richting van diens standbeeld.’ (Cic.Att.16.15.3.6: ‘iurat “ita sibi parentis honores consequi liceat” et simul dextram intendit ad statuam.‘) Waarop Cicero droogjes constateert in het toen sjieke Grieks: μηδὲ σωθείην ὐπό γε τοιούτου! Ofwel: ‘door zo’n kerel wil ik niet gered worden!’

Het zou me dan ook niks verwonderen als dat ‘onderzoek’ van een jaar uit de koker komt van kringen om de hoek op de VU, rond de baardige assistent-professor Pepijn Brandon, vooraanstaand lid van de Internationale Socialisten, waar men steevast rammelend ‘onderzoek’ aanvoert om politieke meningen te ondersteunen. Zoals de kletskoek dat Zwarte Piet uit slavernij voortkomt. Of dat de grachtengordel werd betaald uit slavenhandel. Of dat de gemeente Amsterdam excuses moet aanbieden voor slavendrijverij waar ze nooit aan meedeed. Dat deed immers de multinational WIC. Deze politiek-correcte ‘historici’ menen eerst dat iets niet deugt en door dat te zeggen ‘als historicus’, ís dat meteen ook zo. Het is neo-marxisme, een stap verder naar de dictatuur van het Grote Deugen.

Want wie bepaalt straks wat nog mag? Wordt straks de Kerk van het Vliegend Spaghettimonster ook verboden omdat het vergiet op hun hoofd doet denken aan een Duitse helm, of vrouwen vernederend naar de keuken verwijst? En qua seksisme: is het Nationaal Monument op de Dam ook niet één groot fallisch symbool? En zo wit en helemaal niet divers, die pyloon voor white privilege! Haal weg, dan houdt alle onderdrukking op! En zeg dan stadion-toeter Kim etcetera na: “Dit past niet bij de idealen waar wij voor staan, dus hebben we ervoor gekozen het standbeeld van ons plein af te halen.”

En als we nou toch bezig zijn: dat huis van die Anne Frank werd enkel bewoond door een kapitalist die de mensen smaakstoffen aansmeerde. Door bevoorrechte, witte grachtengordelbewoners, die ook nog eens stiekem zaten te wezen achter een draaideur in plaats van hun bijdrage te leveren aan een betere en meer inclusieve samenleving! Asociaal in overvol Amsterdam – maak er een student hostel van! Met een bordje uitleg: dit voorheen lege achterhuis ‘paste niet bij de idealen waar wij voor staan.’ Kom, Kim Abdoelhafiezkhan van de Stichting Olympisch Stadion, je kán het. Misschien meldt Anne zich dan alsnog aan. Je weet het niet. Want alles is mogelijk voor wie de geschiedenis uit wil wissen.

Lees ook:
Opstand der horden – column Paul Damen
‘Ontwaakt, verworpenen der aarde’, de eerste zin van de communistische strijdhymne ‘De Internationale’, is uiterst merkwaardig: blijkbaar zijn enkel de kapitalisten klaarwakker, terwijl de arbeider maar doordut. Dat is een constatering, geen oordeel over de kwaliteit van hun leven. Heel wat anders dus dan de dezer dagen overal opduikende kreet ‘Black Lives Matter!’ 

Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.