Spiritueel leider van politieke partij Shas overleden
Yosef overleed maandag in het Hadassah Ein Kerem ziekenhuis in Jeruzalem. Tussen 1973 en 1983 was hij de Sefardische opperrabbijn van Israël en in de decennia daarna was hij de spiritueel leider van Shas. Deze politieke partij voor orthodox-Joodse kiezers van Sefardische komaf, die hij in 1984 oprichtte, had jarenlang invloed op het regeringsbeleid van het land. Dat kwam omdat Shas vaak deelnam aan coalitieregeringen. In 1999 behaalde Shas het hoogste percentage stemmen: 17 procent.
Yosef had niet alleen aanhangers bij de orthodoxen, maar ook bij de liberaal-Joodse Sefardiem. Dat kwam omdat hij in hun ogen niet altijd extreme standpunten innam op politiek en religieus gebied. Een van zijn doelen was om verschillende religieuze gebruiken van de Sefardiem uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten samen te voegen tot één praktijk voor alle Sefardische Joden. Met Shas lukte het hem om veel macht en invloed te verwerven. Die invloed was niet alleen te merken in de politiek, maar ook in het dagelijkse leven van veel orthodoxe Joden. Zo opende Shas onder andere scholen, waar zeker 40.000 leerlingen naartoe gingen.
Daarnaast zette Yosef een eigen kasjroetcertificaat op – Beit Yosef – en benoemde hij zelf rabbijnen op belangrijke posten. Dit jaar nog werd zijn zoon benoemd tot opperrabbijn van de Sefardische Joden. Verder zette hij zich in om de achtergestelde positie van de oriëntaalse Joden in Israël te verbeteren, zowel in politiek, sociaal als economisch opzicht. Ondanks de lovende woorden, kenden velen buiten de Sefardische gemeenschap hem als een omstreden man met extreme gedachten. Zo noemde hij slachtoffers van de Sjoa ‘gereïncarneerde zondaars’ en stelde hij dat de slachtoffers van de orkaan Katrina terecht leden, omdat ze geen God zouden hebben.
Shas zat zowel in linkse als rechtse coalitieregeringen. Zo wist Yosef privileges voor zijn gelovigen zeker te stellen in ruil voor steun aan de vredesverdragen met de Palestijnen. Volgens hem was het goed als Israël zich terugtrok uit bezette gebieden, omdat op die manier Joodse levens konden worden gered. Wel was hij tegen de eenzijdige terugtrekking van Israël uit de Gazastrook, in 2005.
De rabbijn is inmiddels begraven. De uitvaart werd door zo’n 500.000 orthodoxe Sefardische Joden bijgewoond.
