Toegeven: de misverstanden over Joden – column Theo van Praag
‘Sommigen mensen denken dat er enorme aantallen Joden op de wereld zijn. Een kwart (24 procent) van de Nederlanders bijvoorbeeld denkt dat minstens tien procent van de wereldbevolking Joods is! Tja, er zijn zelfs minder Joden op de hele wereld dan er Nederlanders zijn. Nederland telt 17,1 miljoen inwoners, waarvan 3,1 miljoen 65-plussers. Als je dat aantal 65-plussers even niet meetelt, zit je op veertien miljoen. Dat is ongeveer het aantal Joden op deze aardbol. Op de wereldbevolking van 7,1 miljard mensen gaat het dus om veertien á vijftien miljoen mensen, een minieme fractie. Het is 0,2 procent van de wereldbevolking. Ja, 0,2 procent..! Na de Shoah, de moord op zes miljoen Joodse kinderen, vrouwen en mannen kwam er in het Midden-Oosten een nieuw ministaatje, Israël, dat qua oppervlakte de helft van Nederland is. Ook daar dus een heel klein landje. tien van de dertien direct omringende landen zijn qua oppervlakte flink groter tot reusachtig. Alleen al Saoedi-Arabië is de allergrootste, honderd keer Israël.
Laten we het maar toegeven: het barst van onwetendheid. Jarenlang vroeg ik studenten hoeveel etnische minderheden en migranten in Nederland wonen. Het werd altijd veel te hoog ingeschat. Dat geldt ook voor het aantal Joodse Nederlanders. Jaren terug stond in een krant dat men in Algerije dacht dat er in Nederland twee miljoen Joden wonen. Het gaat in werkelijkheid slechts om 0,3 procent van de zeventien miljoen. Een ander misverstand: vanwege selectieve foto’s die ook kwaliteitskranten plaatsen, denken veel Nederlanders dat alle Joden religieus zijn. Maar hooguit vijftien procent in ons land is Joods religieus. Dat is heel wat minder dan bij andere religies: exact de helft van de volwassen bevolking van Nederland behoorde in 2015 naar eigen zeggen tot een kerkelijke gezindte of levensbeschouwelijke groepering. In ons land bestaan politici en andere knappe koppen die ons vertellen dat Israëliërs (Joden dus) overal alle touwtjes in handen hebben, dus ook in de VS, én in het bankwezen, én de media én de filmindustrie. Helaas voor hen is er genoeg wetenschappelijk onderzoek dat die aantallen minimaliseert.
In de Joodse jaartelling is het nu 5778. Meer dan veertig jaar geleden, in 1975 werd in de VN een resolutie aangenomen waarin zionisme werd bestempeld als een vorm van racisme en discriminatie. Na de val van de Sovjetunie werd dit in 1991 herroepen. In 2016 (!) besloot de VN-organisatie voor onderwijs, wetenschap en cultuur(!) de Tempelberg niet langer te erkennen als Joods heiligdom. En eind 2017 stemden 151 landen in de VN, waaronder Nederland, voor een resolutie die Israëls soevereiniteit over Jeruzalem ontkent. Dat had men drieduizend jaar geleden toen koning David op die plek de nederzetting Jebus innam niet kunnen denken.
Laten we het maar toegeven: de Joden hebben het monotheïsme uitgevonden, terwijl alle volkeren om hen heen soms nog heel lang in veelgoderij geloofden. Daarna kwamen de Tien Geboden (Tien Verboden is een beter woord, schreef ooit advocaat en essayist Abel Herzberg) die ons allen verbiedt de dingen te doen die we af en toe graag zouden willen doen. Maar helaas, we hebben een geweten, natuurlijk ook weer een Joodse uitvinding. Wij hebben allemaal een geweten dat ons zelfs van alles verbiedt wat wellicht heel plezierig kan zijn. Het geweten houdt ons een spiegel voor. Het geweten stuurt ons als het wringt soms zelfs naar de psychiater. Dat ergert beslist veel mensen.
Laten we het maar toegeven: er zijn heel weinig Joden in de hele wereld. Net zo weinig als Nederlanders. En kijk: bijna één op de drie Nobelprijswinnaars zijn Joden. In de afgelopen 110 jaar was 22 procent van de ontvangers van de Nobelprijs van Joodse komaf. Je kunt dat allemaal nakijken.
Wat zouden WIJ trots zijn als één op de drie Nobelprijswinnaars Nederlanders waren. Het is niet te geloven. En hoe afgunstig zouden alle volkeren dan op Nederlanders zijn. Geef ze ongelijk.’
