Unieke momenten – column Naomi Italiaander

Naomi Italiaander
A. Schippers

‘Mijn oma is overleden op 91-jarige leeftijd. Een Duits-Joodse vrouw die de Tweede Wereldoorlog heeft overleefd. Vluchten uit Duitsland, ondergedoken op verschillende locaties in Nederland en in het Nederlandse verzet, vocht zij om te overleven. Zij trouwde en kreeg mijn moeder, waarvan ik dan weer het product ben.

Mijn moeder heeft in haar leven niks anders nagestreefd dan het Joodse volk op te bouwen. Dit binnen de Joodse gemeenschap en binnen haar eigen familie. Het leven van mijn moeder stond in het teken van mijn oma en dat was de oorlog. Mijn moeder, intussen getrouwd met mijn vader, zocht naar haar Joodse bewustzijn. Vroom en vrij en alle varianten hebben de revue gepasseerd, dit kwam door de ontwrichting van het Joodse leven na de oorlog. En ook daar ben ik het product van, de Joodse ontworteling van na de oorlog.

Ik ben de jongste van vijf kinderen. Een broer en een zus zijn religieus, en wonen in Israël. Twee andere broers wonen in Nederland en leven een seculier leven. En ik heb een seculier leven met een gezellig Joods randje.

Een crematie, dat is wat mijn oma wilde. Niet een Joodse gewoonte, maar dit was haar laatste wens. Daar, tijdens de crematie, staan alle vijf de nazaten van mijn oma. Allemaal hebben ze een eigen weg gekozen en allemaal zijn ze Joods op een individuele manier. Mijn broer, veertien jaar geleden vanuit Nederland naar Israël geëmigreerd, sprak de volgende woorden: “Wij zijn allemaal de producten van onze oma, van haar geschiedenis en van haar leven. Ondanks onze verschillen in religie en opvattingen zijn wij verbonden. Verbonden voor het leven. Deze verbondenheid en elkaar moeten wij levenslang koesteren”.

Deze woorden raakten mij diep. Hoe verschillend wij allemaal ook zijn, hebben wij ook veel gemeen. Ik voel mij verbonden met mijn familie en geschiedenis. Was deze gedachte maar te vinden binnen het gehele Joodse gemeenschap. Als Joods volk zouden wij ook ondanks alle verschillen elkaar dienen te koesteren. Uiteindelijk delen wij allemaal dezelfde geschiedenis en zijn wij producten van de ontwrichting van het Joodse leven na de oorlog.’

Categorie:

Home » Columns en opinie » Archief Oud-columnisten » Unieke momenten – column Naomi Italiaander