Argentijnen eren Frits Barend voor verhalen over ‘vuile oorlog’

Frits Barend is in Argentinië om twee onderscheidingen in ontvangst te nemen voor zijn inzet in 1978 om de ernstige toestand in het land in beeld te brengen. Destijds vond het WK voetbal plaats in het Argentinië van de militaire junta. Barend vindt het een ‘hele bijzondere eer’ om terug te zijn en gelauwerd te worden en weer terug te zijn in het Latijns-Amerikaanse land.

River Plate

Samen met collega-journalist, Limburger en oud Argentinië-correspondent Jan van der Putten vloog Barend zondag naar Buenos Aires. Daar krijgt hij deze week een onderscheiding van de Argentijnse senaat en van de bekende voetbalclub River Plate. Tijdens het omstreden WK voetbal schreef Barend kritische verhalen voor Vrij Nederland over de dictatuur en de gang van zaken in Argentinië.

Dwaze Moeders

“Tijdens de opening van het WK is Henk van Dorp naar het stadion gegaan. Dat evenement stond bewust gepland op donderdagmiddag om vier uur, omdat ze zogenaamde Dwaze Moeders altijd op donderdagmiddag om vier uur bijeen kwamen om aandacht te vragen voor hun verdwenen zonen, dochters, broers en vaders.” Barend is toen naar het Plaza de Mayo gegaan, waar de vrouwen altijd naartoe kwamen. “Ze begonnen te zeggen: schrijf over mijn man, mijn vader, mijn broer. We weten niet waar ze zijn.”

Puta’s

Na een paar minuten kwamen er politieagenten op hem af met de boodschap dat deze vrouwen ‘puta’s’ [hoeren, red.] waren. “Ik zei toen: dat is niet zo. Het zijn moeders.” Ook heeft Barend bij het slotbanket aan tafel gezeten bij de bonzen van de KNVB en de Argentijnse hoogwaardigheidsbekleders. De spelers van het Nederlands elftal boycotten dat diner en hij kwam binnen omdat hij op Wim Rijsbergen leek. “Ik heb toen gezegd: ik ga nu Jorge Videla [het hoofd van de junta, red] interviewen.” Hij stapte op de dictator af en vroeg: waar zijn al die 30.000 verdwenen mensen? Videla zei dat hij niet wist waar Barend op doelde en dat het leugens betrof

Bijzondere eer

De Argentijn begon tegen Barend over de Tweede Wereldoorlog en dat ‘in een oorlog slachtoffers vallen’. Barend stelde daar alles van te weten en dat zijn familieleden in de Sjoa ook zijn weggehaald. Meteen werd hij weggehaald en kort daarna het land uitgezet. Tegen Tijd voor Max zei Barend dinsdag dat de onderscheiding nu zeker iets met hem doet. “Het is toch wel een bijzondere eer dat voor het werk dat we in 1978 gedaan hebben beloond worden. Ik bedoel, als het niet was gebeurd was het ook mooi geweest. Maar ik vind het wel heel bijzonder en de ontvangst is ook geweldig. De mensen zijn ook geweldig.”