Arresteer mij maar! – column Awraham Meijers

Awraham Meijers
Facebook

‘Pas op, er volgt nu een link experiment. Een test – zo kun je wel stellen– die voor mij persoonlijk bijzonder riskant kan zijn. Op dit moment is het uiteraard niet mogelijk om te overzien wat de consequenties kunnen zijn naar aanleiding van deze column, maar toch ga ik de uitdaging aan. Ben ik een jongen van Jan de Witt of niet? Heb ik potverdorie geen VOC-mentaliteit? Nou dan.

Welaan, als journalist ben je een openbaar figuur, jouw woorden en opinies worden vaak op een goudschaaltje gewogen. Het is zonneklaar dat, als je wordt “verdacht” van progressieve dan wel conservatieve sympathieën, je politieke tegenstanders jou door middel van ingezonden brieven en via sociale media te vuur en te zwaard zullen bestrijden. Dat is het risico van het vak. Daar moet je als opiniemaker mee leven.
Zoals bekend zijn er landen die (min of meer) op dictatoriale wijze worden bestuurd en wanneer het daar heersende regime besluit dat bepaalde journalisten “staatsgevaarlijk” zijn, krijgen zij domweg een beroepsverbod opgelegd, worden zij monddood gemaakt, of desnoods vermoord. Denk aan Poetin, denk aan Erdogan. Maar onderschat Trump ook niet, die mordicus tegen de in zijn visie ‘linkse’ pers is en tegen personen die kritiek op zijn beleid ventileren.
Niet eens tot mijn verbazing heeft – in het troebele kielzog van Trump en de Turkse furie – de door rechtsnationalisten gedomineerde Knesset onlangs een wet aangenomen waarmee een inreisverbod kan worden opgelegd aan buitenlanders die kritiek hebben op het regeringsbeleid met betrekking tot de bezette Westbank. Als zij oproepen tot, of actief zijn met, het boycotten van producten uit die gebieden kan hun de toegang tot Israël worden geweigerd. Op vliegveld Ben Gurion worden deze delinquenten inmiddels met het eerstvolgende vliegtuig teruggestuurd.
Dus – en nu volgt mijn linke experiment! – als ik hier noteer spulletjes afkomstig van de West Bank te boycotten, behalve als deze van Palestijnse boeren zijn, dan mag ik Israël niet meer in. Dus mijn geplande reis in april… Het eerstvolgende vliegtuig terug? Ben benieuwd.

Een door mij (vrij) vertaalde en ingekorte brief aan de Knesset van rabbi Avraham Jitschak (Arthur) Green, hoogleraar Joodse filosofie en mystiek aan de Brandeis University, Philadelphia en rector aan de Rabbinical School Hebrew College, Boston.

Green: “Ik schrijf deze brief naar aanleiding van het besluit van de Knesset dat toegang kan worden geweigerd aan buitenlanders die oproepen tot boycot van Israël of de nederzettingen. Ik ben een Amerikaans staatsburger die Israël frequent bezoekt, dus je zou mij zomaar kunnen ontmoeten bij uw bureau op luchthaven Ben Gurion. Ik heb Israël dit jaar al eerder bezocht en nog twee bezoeken gepland.
Mijn vijfde boek is zojuist in Hebreeuwse vertaling verschenen. Ik was van december tot en met januari in Israël, waar ik op vijftien verschillende locaties – waaronder universiteiten, jesjiwot, synagogen en onderzoekscentra – openlijk kon spreken. Ik heb veel vrienden en studenten in Israël en correspondeer regelmatig met hen. Aanstaande juni en oktober heb ik weer reizen naar Israël gepland om academische conferenties bij te wonen – een over chassidisme de ander met betrekking tot de Zohar.”

“Ik vertel u dit alles omdat ik vrees dat wij misschien een probleem hebben. Vanwege mijn politieke en religieuze opvattingen weiger ik namelijk kiddoesj te reciteren omdat de kiddoesjwijn uit Kiryat Arba – bezet gebied – komt. Dat is sinds vele jaren mijn principe, want ik ben bezorgd over schending van de Joodse wetten met betrekking tot diefstal, onderdrukking en andere overtredingen op het gebied van landbouwproducten die door Joden op de Westoever worden verbouwd. Hoewel ik niet consequent weiger dergelijke producten te eten als ik op bezoek ben in Israël, ben ik wél principieel streng wat kiddoesj betreft. Ofschoon ik geen rabbijn ben die beslissingen neemt over Joodse wetten voor anderen, heb ik mijn studenten op de hoogte gebracht dat dit mijn norm is.
Tot nu toe heb ik hierover geen openbare verklaring afgelegd, maar doe dit nu wel. Ik wil namelijk weten of dat principe betekent dat ik ben geregistreerd als persona non grata. Dus tot degenen die niet meer Israël mogen binnenkomen, omdat ik de boycot steun van producten afkomstig uit nederzettingen op de Westoever. Als dat het geval is en dit “Border decree” slaat ook op mij, gaat u mij dan aanraden de door mij geplande bezoeken te annuleren?
Ik ondersteun niet de BDS-beweging*) hun doelstellingen zijn te dubbelzinnig voor me, maar ben wél voorstander van het boycotten van alle producten uit de nederzettingen.
Ik smeek hierbij alle zichzelf respecterende mensen: Boycot producten uit de Israëlische nederzettingen. Koop producten van Palestijnen.
Ik schrijf dit en ben me bewust van het feit dat deze oproep kan leiden tot een redelijke mogelijkheid tot het opleggen van een inreisverbod. Ik land op dinsdag 21 maart op Ben Gurion Airport, vlucht UA954. Arresteer mij maar’.

Avraham Jitschak (Arthur) Green’

*) BDS: Boycot, Desinvesteringen en Sancties, is een initiatief van 171 Palestijnse organisaties. BDS wordt in Nederland vertegenwoordigd door DocP – De stichting diensten en onderzoek centrum Palestina.

Categorie:

Home » Columns en opinie » Arresteer mij maar! – column Awraham Meijers