De roadtrip van Robbert (dag 6: Katowice)
‘Sommige dagen zijn beter dan andere, en vandaag was zo’n dag die ervoor zorgt dat andere dagen beter zijn. Vanochtend vroeg opgestaan, gezwommen, ontbeten, en toch nog herkauwend op de dag van gisteren. Hoewel ik in een prima hotel zat, was het wifi erg traag, en duurde het uren voordat het filmpje van gisteren nog maar voor de helft op YouTube stond. En ik doe het niet voor YouTube, maar om te rijden. Een bekende van me in Katowice wilde me ook nog zien, en die haalde me over door te zeggen dat zijn internet snel was. Nou, dan toch maar naar zijn huis. Hij waarschuwde voor het steile pad naar boven, maar ik heb niet voor niets een BMW R 1200 GS Adventure, dacht ik. Stoer.
Zo stoer vond ik mezelf niet toen ik onder de motor lag in de geur van verbrand rubber en benzine die over me heen droop. Alweer was het het zwakste onderdeel van de Beierse wondermachine die ervoor zorgde dat ik in de modder lag: de bestuurder. Hoewel ik een cursus off-roadrijden gedaan heb (die best goed ging) probeerde ik op een te smal, te stijl en te schuin stukje zonder grip te keren en daar lag ik dan. Gelukkig geen beschadigingen, anders dan mijn ego.
Ik had de verkeerde afslag genomen en was op het wandelpad naar een uitzichtpunt gereden. Het duurde toch een paar uur voordat ik weer op de motor zat: ik moest even onder de douche (alleen motorrijders houden van de geur van verbrand rubber en benzine) en we moesten ook nog over politiek praten.
Eén van de dingen die me opviel, ook in dit gesprek, is als het over “wegen” gaat, dat mensen het dan over Europa hebben. Het is “Europa” die de wegen aanlegt, en iedereen die ik spreek, is daar positief over. Daarom vind ik het zo vreemd dat de Poolse opkomst bij de Europese verkiezingen zo laag was: nog geen 25%. En dat terwijl de Poolse invloed in het Europese Parlement de afgelopen tijd enorm is toegenomen, vooral omdat Polen een belangrijke rol speelt bij het vormen van de Europese mening over Ukraïne. Er wordt gefluisterd dat de Poolse kandidaat-Eurocommissaris voor het pro-Europese gedrag beloond gaat worden met een fors en belangrijk commissariaat: misschien krijgt Sikorski wel Buitenlandse Zaken.
Een ander aspect is dat in Nederland lokale bestuurders hun projecten vaak als losstaande fenomenen beschouwen waar “toevallig” Europese subsidie voor beschikbaar was. Dat is natuurlijk apenkool. Lokaal beleid dat tot stand komt met Europese subsidie is verlengd Europees beleid. Dat kan gaan over infrastructurele projecten, maar ook landbouwsubsidies die soms worden ingezet om de gevolgen van het Europees landbouwbeleid evenwichtiger te verdelen.
‘s Avonds had ik alweer een afspraak in Katowice, dus ik ben op de motor gestapt; helaas waren me de mooie landweggetjes die ik had uitgezocht door de neus geboord, net als een bezoek aan MysÅ‚owice, de stad waar mijn over-overgrootvader, de journalist Fedor Freund vandaan kwam. Tsja, als je aan genealogie doet, krijg je al die nutteloze kennis er gratis bij. Auschwitz ligt hier ook in de buurt, en als ik tijd had gehad, was ik er misschien toch ook maar langs gegaan. Bovendien regende het, en veel collega-motorfietsers kennen het gevoel dat je krijgt als je een uur achter dezelfde vrachtwagen blijft rijden, die 65 rijdt waar je 80 mag en kan.
Veel van de wegen zijn zelfs in de regen prachtig, en helaas heb ik geen beelden van het uitzicht van hoe je, ongeveer bij Będzin over de formidabele Silezische heuvels het industriegebied inrijdt dat Katowice heet. Ongeveer 600.000 mensen wonen en werken in dit gebied, en een oude bekende van me is er Rabbijn.
Het vereiste quorum van 10 mannen is niet vaak aanwezig; hij vroeg me, toen ik hoorde dat ik probeerde er vanavond te zijn, al of ik niet met zijn vijven kon komen. Dan hadden we inderdaad genoeg gehad. Het is niet makkelijk om Rabbijn van Katowice te zijn.
Het is Tisha b’Av (Tisjebof, in het Nederlands), en na het lezen van de Klaagliederen mijmeren we over de staat waar de wereld zich in bevindt. En wat we er mee moeten. Een dierbare einde van een dag die in veel opzichten beter had kunnen zijn.
Morgen mijmeren we verder en overmorgen rijd ik alweer Duitsland binnen.’
Robbert Baruch was voor de PvdA wethouder in de Rotterdamse deelgemeente Feijenoord. In 2013 trachtte hij vergeefs om PvdA-lijsttrekker te worden voor het Europarlement. In het dagelijkse leven werkt hij voor Buma/Stemra, en is hij actief lobbyist in het Nederlandse en Europese parlement voor verschillende bedrijven en instellingen.
