‘Mijn vader mocht niet meer meenemen dan één Goldstück’
Al vanaf jonge leeftijd vroeg Ruth Feigenbaum aan haar vader naar het getatoeëerde nummer op zijn arm. “Mijn vader antwoordde dat het hem hielp bij het onthouden van zijn telefoonnummer. Het duurde natuurlijk niet lang voordat ik wist dat dit niet waar was. Ik wilde de waarheid weten,” vertelde Feigenbaum afgelopen zondag tijdens een videoherdenking van de bevrijding van Vernietigingskamp Mauthausen, thans gelegen in Oostenrijk. Vanwege de coronacrisis ging de herdenking afgelopen mei niet door. Zondag, op de dag van de Kristallnachtherdenking, sprak Feigenbaum haar verhaal uit per video.
In haar videoboodschap gaat psychoanalytisch psychotherapeut haar Joodse familieverleden niet uit de weg. Al van jongs af aan wilde ze de trauma’s van haar ouders begrijpen en later maakte ze daar haar vak van. “Ik las alles wat ik te pakken kon krijgen: getuigenissen, romans, geschiedenisboeken, alles, en ik werd een specialist in de traumabehandeling van slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en hun kinderen, de
tweede generatie.” Feigenbaum was de eerste in Nederland die publiceerde over de tweede generatie. “Ik was zelfs erg succesvol in het behandelen van oudere mannen die na hun pensionering voor het eerst in de problemen kwamen met hun leven, met hun oorlogsverleden.”
De virtual commemoration 2020 van het Mauthausen Kommittee Österreich ging in mei vanwege de pandemie niet door in de fysieke zin. Toch hield Feigenbaum haar verhaal injuni per video. Het Oostenrijkse comité was positief over haar bijdrage en vroeg of de videotoespraak opnieuw getoond mocht worden op 9 november, Dag van de Pogroms in Oostenrijk (in Nederland de dag van de Kristallnachtherdenking). Met toestemming van het comité en op verzoek van Feigenbaum wordt haar bijdrage vandaag op Jonet.nl gepubliceerd. Bekijk haar toespraak hieronder.
Uit het relaas van Feigenbaum: “Mijn vader, Heinz Feigenbaum, zeventien jaar oud, vluchtte in 1938 direct na de Anschluss van Wenen naar Nederland. Zijn vader reisde terug van een zakenreis en had vanuit Zwitserland naar huis gebeld. Mijn vader, had op de Heldenplatz gestaan en de toespraak van Hitler gehoord vanaf het balkon van de Hofburg. Hij raadde hem aan niet naar huis te komen. Mijn grootvader mocht niet in Zwitserland blijven en eindigde in Nederland, waar eerst mijn vader en een paar weken later mijn grootmoeder zich bij hem voegde. Ze mochten niet meer meenemen dan een Goldstück.”
Lees ook:
Oostenrijk roept Simon Wiesenthal-prijs tegen Jodenhaat in het leven
Het Oostenrijkse parlement heeft besloten dat er een onderscheiding komt die is vernoemd naar Simon Wiesenthal, de Joodse Oostenrijker die jarenlang op ex-nazi’s jaagde en zich hardmaakte voor de strijd tegen het antisemitisme.
Waardeert u dit artikel?
Doneer hier dan een klein bedrag. Jonet.nl is een journalistiek platform dat zonder giften niet kan bestaan. Wij danken u bij voorbaat.
Wil je meer informatie of een hoger bedrag doneren? Ga naar jonet.nl/doneren