‘Muziek’, door Guy Zinger

Afbeelding met tekst: Om dubieuze claims te voorkomen is deze afbeelding verwijderd.

‘Muziek. Weet iemand precies wat dat is? Kan iemand dit begrip met precisie definiëren? Misschien is de pracht en kracht van muziek wel geboren uit deze onzekerheid. Oftewel; het ontbreken van een exacte begripsbepaling. De openheid. De herhalende variaties. Elk muziekstuk brengt variaties met zich mee. Hetzelfde nummer; dezelfde muziek. Maar toch is het nooit helemaal dezelfde.

Het gevoel. Het ritme. De blues. Antonio Carlos Jobim en zijn bossanova’s. De woorden die de lippen doen vibreren tijdens hun creatie. De woorden die vreugde naar de oren brengen waarin ze belanden. Een vervolg van hun prachtige reis. Muziek is een opsomming van verschillende elementen. De stijl. Het ritme. Het gevoel. De mensen. Muziek is net mensen en hun manier van leven. De Essentie van muziek is menselijk.

De muziekliefhebber. Wat zijn de eigenschappen daarvan? Allereerst moet de liefhebber liefde in zijn hart hebben. De liefhebber moet ook een hopeloze optimist zijn. Met een ziel van een kind. Met het geloof dat alles uiteindelijk beter gaat worden, ondanks de onoverbrugbare obstakels uit het leven, en de moeilijke te bewandelen wegen. Desondanks de blues en de liedjes over vergane liefde van toen. Deze melodieën met al hun melancholie komen van oorsprong voort uit een zoete stem. Van een wonderbaarlijke naïef hart. Met zoveel liefde. Liefde voor mensen. De muziekliefhebber is een ‘mensen mens’. De liefhebber is bijna altijd aan het glimlachen. Zoals Sting zegt: “It takes a man to suffer ignorance and smile, be yourself no matter what they say” (Het vergt een sterke man, te lijden van ignorantie en toch blijf glimlachen; wees jezelf, ongeacht van want de ander zegt). Het vergt echte liefhebberij om in onze, verschrikkelijke en soms stomme, wereld te leven. De liefhebber blijft glimlachen. Blijft hopen, wetende dat de vlam (en de hoop) nog altijd moeten blijven leven

En dat is werkelijk het manier om muziek te maken en te zingen. Via muziek vertellen we een verhaal. Een emotie. Een gevoel. Een verhaal over en van het leven.

Muziek is dus mensen. Mensen zijn muziek. Joodse muziekmakers zijn altijd dominant geweest door de tijden heen. In deze column zal ik schrijven over Joodse muziek, over Joodse muzikanten, en daardoor – over het menselijke leven. Zij het een album recensie. Zij het een Joodse artiest die wellicht niet zo bekend was als “Jood” maar wereldbekend was vanwege zijn muziek. Muziek is allesomvattende. Daardoor zal ik over alle soorten muziek schrijven. Oud en nieuw. Van Bob Dylan Maurice tot aan Ravel en van Jerome Kern tot aan Harry Connick Jr. Van klassiek tot jazz en terug naar de hedendaagse Israëlische vertegenwoordigers zoals Noa en Ivri Leader van ‘liefde en mensen’ (oftewel muziek).

Als voorgerecht heb ik gekozen voor een nummer van recent verschenen album The Blue Room, waarin Bird On The Wire van zanger en liedjesschrijver Leonard Cohen is uitgevoerd door zangeres Madeleine Peyroux. Dit album is ongelofelijk mooi. Het bevat muziek in alle staten. Een de Joodse muziekmannen waarover ik eerder had zijn mooi vertegenwoordigd, zoals Randy Newman, Bob Dylan en de beroemde Larry Kline als producent, om een paar voorbeelden te noemen.’

Hier is Bird On The Wire op sound cloud: https://soundcloud.com/madeleinepeyroux/bird-on-the-wire

Guy Rabinovich, alias Guy Zinger, is geboren in Israel en woonachtig, en werkzaam in Nederland, onder meer voor Adorejazz.com. Hij is gespecialiseerd in het onderwerp ‘muziek’ en heeft een bijzondere interesse in jazz. In de komende tijd zal hij zich voor Jonet bezig houden met de Joodse muziekwereld.

Categorie:

Home » Columns en opinie » ‘Muziek’, door Guy Zinger