Prijs voor Nederlandse vrijwilligers Elah
Dinsdag 10 november vertrok een bus met Nederlandse vrijwilligers van Elah naar de Knesset, het Israëlische parlement, om daar een prestigieuze onderscheiding in ontvangst te nemen. Het gaat om de ‘Itur Ha’or’ (de medaille van het licht), een prijs die jaarlijks namens de Foundation for the Benefit of Holocaust Victims in Israel wordt toegekend aan een organisatie die zich op een bijzondere manier heeft ingezet voor overlevenden van de Sjoa.
Dit jaar gaat de eer naar de vrijwilligers van de van oorsprong Nederlandse hulporganisatie, die zich in Israël bezig houdt met psychische en sociale hulp aan overlevenden van de Holocaust, hun partners en kinderen. Zo’n honderd mannen en vrouwen van allerlei leeftijd en achtergrond zijn actief als vrijwilliger. “Strijders tegen de onverschilligheid in de samenleving” en “verspreiders van licht in de duisternis”, aldus de jury.
Wie zijn de Elah vrijwilligers die worden geëerd en wat doen zij? Twee korte kennismakingen in de bus op weg naar Jeruzalem:.
Yuda Cohen is in 1946 in Winschoten geboren als zoon van overlevenden van Theresienstadt. In 1968 vertrok hij naar Israël, werkte als leraar Engels en was daarna betrokken bij de introductie van de computer op school. Als leraar al begon hij met vrijwilligerswerk, bezocht zieken en bejaarden en distribueerde overgebleven computers. Yuda: “Dankzij een ver familielid, die me erop wees dat mensen die ouder worden het prettig vinden in hun moedertaal te spreken, kwam ik bij Elah terecht. Daar ben ik betrokken bij de organisatie van de ‘Rimpeltjes’, de nieuwe groep voor tachtigers en ouder in het centrum van Israël en bij het vervoer van deelnemers aan het filmhuis in Kfar Saba. Ik ben overtuigd dat de wereld rond is. Dat betekent dat als je iets doet, goed of kwaad, je het ook terugkrijgt. Vrijwilligerswerk krijg je zelfs dubbel terug. Zoveel dank, dat is onvoorstelbaar. Het bevestigt dat contact heel belangrijk is. Mensen zijn sociale wezens. Als je langdurig zonder aanspraak bent, wordt het steeds moeilijker om je levensvreugde te behouden.”
Zwi Wachsmann werd geboren in 1940 en is dus zelf een child survivor. Opgeleid als banketbakker werkte hij vijftig jaar in zijn vak en is nu met pensioen. Wekelijks bezoekt hij oorlogsoverlevenden, die niet meer zelfstandig de deur uit kunnen en neemt ze in de rolstoel mee naar buiten, of hij zit bij mensen met wie communicatie niet of nauwelijks meer mogelijk is. Wachsman: “Ik heb wel eens gedacht te stoppen omdat het leek alsof mijn bezoek geen verschil maakte, maar dan opeens bleek uit een ontwapenend gebaar of intens dankbare glimlach hoe belangrijk mijn aanwezigheid is. Dat overtuigde me door te gaan.”
De organisatie is erg blij met de eer die het ten beurt is gevallen. De rol van alle betrokkenen wordt hierdoor terecht belicht, zegt Jodie Ras, de maatschappelijk werkster van Elah die de vrijwilligers begeleidt: “Als de man of vrouw die je bezoekt een chronische ziekte als dementie heeft, komt onvermijdelijk de vraag naar boven of het bezoek nog wel de moeite waard is. Het vermogen er juist dan te zijn en te zoeken maar vormen van contact, is bewonderenswaardig. Dat eist enorm veel energie, geduld en doorzettingsvermogen.”
Jonet feliciteert de vrijwilligers van Elah met hun welverdiende onderscheiding!
Doneren aan Elah Nederland kan via de Donatietool van Jonet.
