Rijke geschiedenis onder kibboets Ramat Rachel

Uitzicht op Jeruzalem vanaf Ramat Rachel
Shmuel Bar-Am (dv)

Buiten het gerenoveerde gastenverblijf van Kibboets Ramat Rachel staat een beeld van de aartsmoeder Rachel met in één hand een toorts, terwijl zij met haar andere hand twee kinderen beschermt. Het beeld is gemaakt door David Polus in 1954. Hij noemde het ‘en de kinderen keerden terug naar hun thuisland’, ontleend aan Jeremia 31:16.

Ramat Rachel, gelegen tussen Jeruzalem en Bethlehem, werd in 1926 gesticht door jeugdige idealisten die betrokken waren bij de bouw van het moderne Jeruzalem. In 1929 braken in het hele land Arabische rellen uit en Ramat Rachel werd tot de grond afgebrand.

Maar de pioniers keerden terug en brachten de kibboets tot bloei. Naast kippen, koeien, een bakkerij en een wasserij had de kibboets een succesvol vrachtbedrijf. Toen in 1948 de Onafhankelijkheidsoorlog uitbrak, telde de kibboets tweehonderd leden en honderdvijftig kinderen.

Ramat Rachel lag op een gevaarlijke plek. In een korte tijd, tijdens felle gevechten, werd de kibboets verschillende keren bezet door vijandelijke troepen en weer heroverd. Uiteindelijk werd Ramat Rachel op 25 mei 1948 definitief ingenomen door de pioniers en een eenheid van de Palmach.

Toekomst
Pas na anderhalf jaar keerden 42 bewoners terug naar de kibboets. Zij geloofden dat de kibboets nog steeds toekomst had, al lag hij direct naast de nieuwe grens met Jordanië, was hij omringd door Arabische dorpen en volledig afgesneden van andere Joodse nederzettingen. De situatie was zorgwekkend, temeer daar de Israëlische leiders geen fiducie hadden in de toekomst van Ramat Rachel en om die reden geen hulp wilden bieden.

Pas in 1967 veranderde dit. Na de Zesdaagse Oorlog verschoven de grenzen en een groep jonge pioniers met een legerachtergrond vestigden zich in de kibboets. Er werd een jeugdhotel gebouwd dat zeer succesvol was. Vervolgens bouwden de kibboetsniks een groot hotel en een sportcentrum. Sinds die tijd heeft Ramat Rachel immigranten opgenomen uit Zuid-Afrika, Israëli’s uit steden en jonge militairen.

Eén van de grootste attracties is echter de archeologische tuin van Ramat Rachel, die elke dag bezocht kan worden. De archeologische tuin werd ontwikkeld door Ramat Rachel, in samenwerking met het Joods Nationaal Fonds en het ministerie van toerisme. Ondanks de hoge kosten van de tuin wil Ramat Rachel de toegang gratis houden.

De archeologische vondsten werden gedaan in 1954, toen de kibboets besloot een watertoren te bouwen op een begroeide heuvel. In de vroege jaren 1930 waren op die plek al scherven en een grot met Joodse graven ontdekt. Om die reden hielp de Israëlische Oudheden Autoriteit met opgravingen; al spoedig vond de archeoloog Jochanan Aharoni voorwerpen uit de tijd van de koningen van Juda.

Veel groter dan gedacht
In de acht jaar die daarop volgden, werden steeds nieuwe opgravingen gedaan. Uit de vondsten bleek dat op de heuvel een koningsstad gevestigd was in de achtste eeuw voor de christelijke jaartelling. Aharoni meende dat deze had toebehoord aan éénnn van de koningen van Judea. Die opvatting bleef algemeen tot 2004. In dat jaar werden opnieuw opgravingen uitgevoerd, waaruit bleek dat het paleis veel groter was dan oorspronkelijk gedacht en het was bewoond geweest door Assyriërs, Perzen en Babyloniërs. Ondanks dat er in de omgeving geen waterbronnen zijn, werden veel baden en waterreservoirs gevonden.

Het gebied waar opgravingen werden gedaan werd steeds groter. Nu zijn er drie proto-Aeolische hoofdsteden uit de achtste eeuw voor de christelijke jaartelling te zien, die vernield werden door de Chasmoneeën (Maccabeeën), nadat zij in de tweede eeuw voor de christelijke jaartelling aan de macht waren gekomen. Zij wilden elk spoor van vreemde overheersing in en om Jeruzalem wissen.

De Byzantijnen waren de volgende bezetters van deze plek. Zij bouwden kerken, de ene bovenop de andere, in de periode van de vierde tot de achtste eeuw van de christelijke jaartelling. De overblijfselen van één kerk, compleet met mozaïeken, zijn te zien in de archeologische tuin. In de Byzantijnse periode leefden en werkten zo’n 5.000 mensen in dit gebied.

Dichtbij de Byzantijnse overblijfselen werd de ruïne gevonden van een Romeinse villa, die waarschijnlijk werd bewoond door belangrijke Romeinse functionarissen en legerofficieren. Eén van de badhuizen bevat pilaren met daarop het zegel van het Romeinse Tiende Legioen.

(Gegevens ontleend aan The Times of Israel)

Categorie:

Home » Nieuws » Israël » Rijke geschiedenis onder kibboets Ramat Rachel