Het noodlot van Israël – column Awraham Meijers

Columnist Awraham Meijers maakt zich grote zorgen over de regering van premier Netanyahu in Israël. Met een minister van Veiligheid die wapens uitdeelt, wat is daar voor een veiligheid aan? En kijken de Joodse burgers wel uit met al die wapens? ‘Ooit in een stadsbus in Jeruzalem stond naast mij zo’n reli-gekkie met een geweer. Holy Lord, wat voelde ik me unheimisch’.

Zij die een zwaard hebben, voeren meestal iets in hun schild

Half februari, een foto in Het Parool van jonge mensen op een perron in Tel Aviv. Leuk, relaxt. Dan zie ik op de voorgrond een jonge vrouw met een automatisch wapen over haar schouder. Ze is geen militair, maar een burger in jeans, witte blouse en gympen. Hè, wat is hier aan de hand? Angst voor terreurgroep Hamas? Kan ik mij goed voorstellen. In de bijgaande tekst lees ik dat het veel erger is. Het gaat om concrete angst voor Joodse (!) landgenoten.

Maar het kan nog erger, want steeds meer vrouwen moeten zich wapenen tegen – godbetert – familieleden en met name in de relatie met man of vriend. Als voorbeeld wordt de dood van Michal Sela gegeven, die in het bijzijn van haar baby en zus Lili Ben Ami werd doodgestoken door haar man. Reden: Ze wilde van die dolle gek scheiden, wat mij niet zo’n slecht idee lijkt.

In Israël werden afgelopen jaar 22 vrouwen het slachtoffer van dodelijk geweld, waaronder 86 procent die een relatie met de dader had. Er zal uiteraard veel meer agressie tegen vrouwen zijn met een niet-dodelijke afloop. En er zijn ook slachtoffers die vanwege fysiek geweld door een arts worden behandeld, en dan heb ik het nog niet eens over mentale terreur.

Naar aanleiding van haar zusters’ dood heeft Lili Ben Ami het Michal Sela Forum opgericht, een organisatie die zich zorgen maakt over het versoepelde wapenbeleid dat de extreemrechtse minister Itamar Ben Gvir van Veiligheid heeft geregeld. Wil je een wapen hebben, maar je bent psychopaat, haat seculieren en je hebt sowieso een heel kort lontje, maar je bent wel Joods? Welaan, ik zorg er voor dat je een wapenvergunning krijgt. Prachtig toch? Schietgeweer pief paf poef, zeg ik altijd. Je gaat vanaf nu op mijn partij stemmen, hè?

Na de verschrikkelijke zevende oktober zijn in één week 41.000 aanvragen voor wapenbezit ingediend, wat betekent dat er zes keer zoveel wapens werden aangevraagd dan het jaar daarvoor. Het Michal Sela Forum maakt zich terecht zorgen en roept op de inwilliging voor het verkrijgen van wapenbezit aan te scherpen. Tot nu toe tevergeefs.

Vorig jaar heeft iemand met z’n telefoontje op de West Bank een woordenwisseling tussen enkele settlers en Palestijnse boeren gefilmd. Met op de achtergrond een Israëlische militair die kennelijk de luidruchtige ‘burenruzie’ niet door heeft. Want op het moment dat een settler zijn geweer pakt en een van de Palestijnen doodschiet, kijkt hij geconcentreerd de andere kant op. Er zijn meer van dergelijke filmpjes waarin Palestijnen worden mishandeld, of/en hun oogst wordt vernield.

Ooit in een stadsbus in Jeruzalem stond naast mij zo’n reli-gekkie met een geweer. Holy Lord, wat voelde ik me unheimisch, vooral ook omdat in die openbare bus mijn vrouw, in tegenstelling tot andere vrouwen die achterin zaten, naast mij zat op een stoel, voorin.

Maar terug naar de wapenleveranties aan Joodse burgers. Je hoeft geen politicoloog te zijn, geen glazen bol te raadplegen, om te begrijpen wat de opzet is van die Ben Gvir, de doodenge minister van Veiligheid. Het ruimhartig uitdelen van wapens betekent niets minder dan het voorbereiden van het noodlot van de Israëlische samenleving. Een toekomst die in ras tempo nadert.

En denk nou niet dat dat reli-gekkies niet zullen doden. Er zijn verschillende moorden door die lui – in samenspraak met hun Schepper – gepleegd, zoals die op premier Yitzhak Rabin (1995) door Yigal Amir. In 1994 doodde de ultra-religieuze arts Baruch Goldstein in een moskee dertig moslims en verwondde hij vijftig anderen en in 1987 is Emil Grunzweig tijdens een vredesdemonstratie door Jona Averoshmi doodgeschoten. .

Met de duizenden wapens die aan Israëlische burgers zijn verstrekt, is de kans groot dat er een moment komt waarop vredelievenden en uiterst rechtse sympathisanten tegenover elkaar komen staan. En geloof mij, de door Ben Gvir uitgedeelde wapens zullen de ultra’s met passie gebruiken. Burgeroorlog in het verschiet? Ik ben er bang voor.