Als ik premier van Israël was… – column Awraham Meijers
Van antisemitisme was bij de aanval van Hamas geen sprake, beweert Awraham Meijers in zijn column. Hij noemt de terreurorganisatie ‘een misdadigerskliek’ en heeft kritiek op het handelen van premier Benjamin Netanyahu. Als hij premier van Israël was, dan zou hij het anders doen. Meijers heeft een andere kijk op de oorlog in Israël.
Oorlogsmoe
Ik word, ruim anderhalve week nadat Hamas ‘enthousiast’ Israëliërs vermoordde en ontvoerde, zo langzamerhand oorlogsmoe. Nee, niet alleen door de huidige situatie en inktzwarte toekomstperspectief, maar vooral van het gezever van Joden die hun beschuldigingen van antisemitisme te pas en te onpas als argument gebruiken. Doodmoe van deze lieden, die de oogkleppen stevig verankerd hebben en elke vorm van kritiek op Israël bestempelen als antisemitisme.
Godsdienstwaanzin
Ja, laat ik het daar eens over hebben, want er zijn notabene joodse journalisten die hun veroordeling van misdadigerskliek Hamas en hun sympathisanten van antisemitisme betichten. Om dat te bewijzen vergelijken ze het zogenaamde antisemitisme van Hamas met ISIS en (uiteraard) van nazi’s. Nou heb ik altijd begrepen dat ISIS mordicus tegen alles en iedereen was die niet met hun extreem religieuze gedachtengoed – het Jihadistisch salafisme – omhelsde. Duizenden christenen, zoals de Jezidi’s, werden slachtoffer van hun moordmachine. Jezidi-vrouwen en -meisjes werden seksueel misbruikt, duizenden mannen en jongens vermoord. Dat is geen uiting van antisemitisme, maar ongeëvenaarde godsdienstwaanzin, met als credo: Wie niet voor mij is, is dus tegen mij. Stop s’il vous plait om mensen die het niet met de politiek van Israël eens zijn per definitie als antisemiet te bestempelen. Of is de moord van twee Zweedse voetbalfans ook antisemitisme?
Fremdkörper
Ik ben mordicus tegen de (vertrekkende) rooms-conservatieve Poolse regering omdat deze uitingen van homohaat niet strafbaar stelt. Daar weten ze kennelijk hoe hun God er over denkt. Walgelijk. Maar ben ik daarom anti-rooms? Zijn de religekkies van Hamas antisemitisch omdat ze onder het goedkeurend oog van hun God Joodse kinderen, mannen en vrouwen en zelfs baby’s vermoorden en beweren dat hun God dit eist? Nee, want als Israël bijvoorbeeld een protestantse bevolking of, ik noem maar wat, een op atheïsme gebaseerde samenleving was, hun haat even groot zou zijn. Hamas is ‘gewoon’ tegen een Fremdkörper binnen hun heilige islamitische wereld.
Beroerde PR
Iets anders nu. Israël, dat sowieso niets moois heeft met public relations (PR) heeft op dat gebied weer gefaald. Sympathie en medeleven van nagenoeg de hele wereld, van zowel overheden als individuelen en kerken, wenst premier Benjamin Netanyahu niet te omarmen. Doe hier wat concreets mee, zeg ik als oud-reclameman. Koester dat overweldigend begrip, ‘t is zo nuttig. Dus niet vindt Netanyahu, wiens politieke carrière in zeer zwaar weer verkeert. Want uit een poll blijkt dat 86% van de ondervraagden – inclusief 79 procent (!) van Netanyahu’s coalitie aanhangers – vindt dat de verassingsaanval vanuit Gaza een fout is van het Israëlisch leiderschap. Kennelijk vindt de kwakkelende Netanyahu dat sympathie en medeleven iets is voor softies, voor lieden met slappen knieën: ‘En dat zijn wij in Israël om de dooiedood niet’.
Als ik premier was…
Dat Israël het recht heeft zich tegen aanvallen te verdedigen is evident. Neem dat geteisem van Hamas maar flink te grazen. Doe dit per omgaande, want de wereld staat (nu nog) achter jullie. Ik stel me voor dat als ik premier van Israël zou zijn, het bombarderen, afsluiten van energievoorzieningen en blokkeren van voedsel- en medicijnen aanvoer in Gaza zou stoppen en voor het oog en oor van de wereld het volgende afkondigen: Oké, jullie van Hamas zijn een stelletje moordenaars. En dat zijn wij niet. Wij zijn een beschaafde democratische samenleving.
‘Mensen met nesjomme’ zou mijn moeder zeggen. Dus stoppen wij 36 uur met bombarderen en blokkeren van gebouwen en ziekenhuizen. In plaats daarvan faciliteren wij energievoorzieningen en ziekenhulp. Jawel, dat doen we. Maarrr…wij willen binnen die anderhalve dag een redelijke response van jullie. Zoniet, dan gaan wij lustig verder met het vernietigen van jullie samenleving. Zeg het maar. De bal ligt aan jullie kant. Dat is niet alleen prachtige, op de wereld gerichte PR, maar tegelijkertijd opluchting voor de Israëlische bevolking, waarvan kinderen, familieleden en geliefden de oorlog worden ingestuurd.
Hamas verslaan, en dan?
Tot slot mijn retorische vraag aan Netanyahu, parlementariërs en generaals. Denken jullie klunzenaars nu echt dat met vernietigen (als dat al lukt) van Hamas, het decimeren van onschuldige Gazanen en steden in puin schieten, de vrede wordt bereikt? Wat is hierop uw realistisch antwoord?
