Britse Joden bang voor publiekelijk tonen van religie, maar willen ook blijven

In Groot-Brittannië is onderzoek gedaan naar de gemoedstoestand onder leden van de Joodse gemeenschap. Daaruit blijkt dat bijna de helft van de Britse Joden geen zichtbare tekenen van hun godsdienst in het openbaar wil tonen, zoals een kippa of davidster. Dit meldt kwaliteitskrant The Guardian. Het onderzoek werd uitgevoerd door Campaign Against Racism en King’s College in Londen. Ook blijkt dat een kleine tweederde van de Britse Joden hun toekomst op het eiland ziet. Vorig jaar was dit nog een derde. Mogelijk heeft het verdwijnen en het aanpakken van de omstreden Labourleider Jeremy Corbyn daarmee te maken.

Het onderzoek is uitgevoerd in nasleep van de antisemitisme-affaire binnen de Labour-partij, die afgelopen najaar tot een hoogtepunt kwam toen ex-leider Corbyn uit zijn functies werd gezet. Bewezen was dat Jodenhaat onder zijn leiding binnen de partij kon groeien en bloeien. Labour heeft nu een nieuwe voorman, Keir Starmer, die schoon schip maakt. Niettemin zijn veel Britse Joden (44 procent) terughoudend in hun religieuze uitingen. Dat komt door antisemitisme. Volgens het onderzoek is er in Groot-Brittannië sprake van een ‘diep verontrustende normalisering van het antisemitisme’.

Het onderzoek werd zowel onder Joden als niet-Joden uitgevoerd, zodat de stemming met elkaar kon worden vergeleken. Onder het grote publiek was een meerderheid het eens dat antisemitisme in Groot-Brittannië verontrustende vormen aanneemt. In de enquete werden twaalf stellingen neergelegd, waar respondenten het mee eens of oneens konden zijn. Twaalf procent toonde ‘diepgewortelde antisemitische opvattingen’ door het eens te zijn met vier of meer van de uitspraken. De stelling met de meeste steun was ‘Israël behandelt de Palestijnen zoals de nazi’s de Joden behandelden’. Daar was bijna een kwart (23 procent) van de deelnemers het mee eens.

Andere stellingen waren ‘Ik sta net zo open voor Joodse vrienden als voor vrienden uit andere delen van de Britse samenleving’ (vier procent oneens), ‘Joden praten over de Holocaust, alleen maar om hun politieke agenda mee te bevorderen’ (acht procent mee eens) en ‘Joden jagen meer op geld dan andere mensen’ (dertien procent mee eens). Elf procent was het eens met de stelling ‘Ik vind het prettig om tijd door te brengen met mensen die Israël openlijk steunen’, maar tegelijkertijd was zes procent het oneens met de stelling ‘Israël heeft bestaansrecht als thuisland voor het Joodse volk’. Daarnaast klikte zestien procent van de respondenten op ‘eens’ bij de stelling: ‘Israël kan met alles wegkomen omdat zijn aanhangers de media controleren’. In totaal uitte twaalf procent van de respondenten zich antisemitisch, een hoog aantal, aldus de onderzoekers.

Uit een extra onderzoek onder Britse Joden blijkt dat ze optimistische aankijken tegen hun toekomst in Groot-Brittannië. Het einde van Jeremy Corbyns leiderschap van de Labour-partij wordt genoemd als reden voor hernieuwd optimisme, hoewel veel Joden zich door die ervaring ‘getekend’ voelen en 78 procent van mening is dat politici niet genoeg doen om Joden te beschermen. Over het algemeen voelt een meerderheid (57 procent) van de Britse Joden zich welkom in Groot-Brittannië. Achttien procent gaf aan zich ‘enigszins of zeer onwelkom’ te voelen. Het percentage dat zegt religieus Joods vertoon in het openbaar uit de weg te gaan ligt op 44 procent, het grootste sinds 2016.

Ook werd Joden gevraagd hoe ze tegen de berichtgeving over Joodse onderwerpen in de Britse media aankijken. Tweederde maakt zich grote zorgen over de berichtgeving van de BBC over zaken die Joden aangaan. Zeker 55 procent maakt zich zorgen over de behandeling van klachten bij over antisemitisme in de media. Negen van de tien respondenten zegt dat vooringenomenheid in de Britse media tegen Israël het lastigvallen an Joden in Groot-Brittannië aanwakkert en de positie van de gemeenschap bemoeilijkt.

Het vertrouwen in Labour komt enigszins terug, maar is nog niet hersteld. Tot op een paar jaar geleden stemden veel Britse Joden op de partij, maar na de komst van Corbyn en het opkomende antisemitisme in de partijkaders keerden veel Joodse kiezers die de rug toe. Bij de parlementsverkiezingen van 2017 en 2019 stemde een overgrote meerderheid van hen op de Conservatieven, die de gemeenschap en Israël wel openlijk omarmden. Labour is op de weg terug, maar heeft nog een lange weg te gaan. Onder het nieuwe leiderschap van Keir Starmer is de weg naar boven ingezet door herhaaldelijk excuses aan te bieden en af te rekenen met alle vormen van antisemitisme binnen de partij.

Gideon Falter, chief executive van Campaign Against Antisemitism, zei tegen The Guardian dat steeds meer Britse Joden hun rug niet langer keren naar Labour en de maatschappij. “Deze studie toont duidelijk aan dat Labour onder Jeremy Corbyn een verpletterende slag toebracht aan het vertrouwen van de Joden in hun eigen toekomst in dit land, en dat de gemeenschap nu begint te herstellen.” Maar er blijven littekens, aldus Falter. “Ondanks de opluchting die zo velen ervaren, blijkt uit onze gegevens dat bijna de helft van degenen die normaal gesproken uiterlijke symbolen van hun Jodendom dragen, nu het gevoel hebben dat ze die moeten verbergen.”

Lees ook:
Labour heft schorsing Corbyn op, terugkeer zorgt voor controverse, nu geen MP meer
Na weken geschorst te zijn als lid van de Labour-partij is Jeremy Corbyn sinds dinsdag weer actief lid. De ex-leider, onder wiens verantwoordelijkheid het antisemitisme in de partij kon groeien en bloeien, nam zijn parlementszetel meteen in. De terugkeer van Corbyn zorgt voor controverse en scheve ogen in Labour.