De falende Nederlander – column Tomer Pawlicki
‘Een week geleden vroeg journalist Jort Kelder tijdens de talkshow Pauw & Jinek aan D66-leider Alexander Pechtold of Nederland wellicht te snel is verkleurd. Zijn vraag volgde naar aanleiding van een bijdrage van VNL-lijsttrekker Jan Roos, die daar aan tafel stelde dat Nederland onherkenbaar was geworden voor de Nederlander. Er vielen termen als falend immigratiebeleid, asielzoekers, gastarbeiders, islam, boze Nederlanders en een taboe op kerstbomen in hogescholen. Die vielen verwarrend door elkaar heen waardoor ze met elkaar verbonden raakten.
Ik hoef niemand te vertellen waar het de afgelopen jaren in het debat steeds over gaat en waar het over blijft gaan. Waar deze verkiezingscampagnes van doorspekt zijn en waar politici inspelen op de angst van hun kiezers of het amateuristisch proberen te ontmantelen. Maar er is geen één politicus die de kiezer werkelijk met zijn neus op de feiten durft te drukken. Niemand die de stelling durft om te draaien.
Pechtold haalde terecht aan dat de verkleuring van Nederland te maken had met de gastarbeiders die in de jaren vijftig en zestig naar Nederland werden gehaald. Om ons land op te bouwen na de oorlog natuurlijk, want de meeste Nederlanders hadden blijkbaar geen zin meer in de laagbetaalde baantjes. En ja dankzij die gastarbeiders kon het land weer snel worden opgebouwd. Als Nederlanders vinden dat Nederland te snel verkleurt, kun je jezelf ook afvragen of ze liever hadden dat de wederopbouw iets trager zou gaan. En nee, die verkleuring waaraan ze zich vandaag ergeren heeft niks te maken met de asielzoekers die hier nu komen. Die mensen in hun AZC zijn nog geen deel van onze samenleving.
Dan komen we onmisbaar weer terug bij het falende immigratiebeleid. Ik vind dat ook. Het beleid heeft gefaald. Alle regeringen die het hebben doorgevoerd, hebben gefaald om hun oer-Nederlandse kiezers in te lichten. Ze zijn vergeten te vertellen dat integratie niet betekent dat je huidskleur verandert, of dat je automatisch afstand moet nemen van je gebedshuizen of je geloof. Immers, als zoiets wordt verwacht van de immigrant, Arabier of moslim, dan zal het integratiebeleid sowieso falen. Het kan namelijk niets anders doen dan falen. Want voor de oer-Hollander, die Nederland wil terugveroveren, zal blijkbaar alleen dat voldoende zijn. De oer-Hollander wil dat Nederland van hem blijft. En dat is een oneerlijke en ondankbare positie als je het mij vraagt.
Het moet Nederlandser of minder islamitisch? Ook op plekken waar er nauwelijks moslims zijn moet het Nederlands blijven, zo lijkt het. Geen kiezer durft dit werkelijk hardop te zeggen. Maar op de wezenlijke vraag “Hoe dan?” wordt meestal ontwijkend gereageerd. Omdat er al een voorschot is genomen op de falende immigrant kan er maar één oplossing zijn. Toch? Momenteel wordt het vooral geïmpliceerd. Er is maar een klein zetje voor nodig voordat het werkelijk op politiek niveau wordt besproken. Want uiteindelijk maakt het niet uit in hoeverre je geïntegreerd bent geraakt. Of geassimileerd zelfs. Als puntje bij paaltje komt, als er wederom wordt geroepen “eigen volk eerst”, dan zal de vreemdeling altijd worden afgestoten. Het maakt niet uit dat of die hier geboren is.
Een gebied verkleurt nooit langzaam. Dat is iets van alle tijden. Zoals tijdens de diaspora Europa “overspoeld” werd met Joden. Het ligt aan het onvermogen van de mens die faalt daar mee om te gaan.
Nederland is misschien wel te snel verkleurd, maar de Nederlander zou eigenlijk mee moeten integreren in zijn eigen realiteit. Rechtstreeks in de werkelijke Hollandse bubbel springen vanuit de oud-Hollandse situatie. Uiteindelijk zul je moeten inzien dat iedereen gewoon wil leven. Niemand is op grote schaal bezig om elkaars cultuur af te pakken. Goh, dat lucht op. Vraag maar aan de Joden en moslims uit de verbindingsorganisatie Mo & Moos, waar ik ook onderdeel van ben. We voeren veel gesprekken met elkaar. In het meest significante gesprek zagen we onszelf binnen vijf jaar werk doen waar we plezier uit halen en ieder met een eigen gezin. Niemand smeedde dus plannen om Nederland over te nemen.
In de kern zijn de verschillen kleiner dan dat iedereen aanneemt. Je moet bereid zijn dat te willen inzien.’
