De Joodse identiteit van Harvey Milk – boekrecensie

Flickr

In de serie Jewish Lives van Yale University Press verscheen onlangs deeltje 37, Harvey Milk. His Lives and Death van Lilian Faderman, een biografie van de homoactivist die in 1977 gekozen werd in de gemeenteraad van San Francisco. Dat een openlijke homoseksueel en een boegbeeld van de gay power movement een publieke functie in de Verenigde Staten wist te veroveren, was een unicum.

Harvey Milk maakte handig gebruik van het districtenstelsel dat bij de verkiezingen van 1977 werd ingevoerd. Hij mobiliseerde de LGBT-community van het Castro-district in San Francisco. Een jaar later werd hij in het stadshuis vermoord door Dan White, een conservatief en homofoob medelid van de Board of Supervisors. In 2008 speelde Sean Penn de rol van Milk in de gelijknamige biopic van Gus van Sant. Penn kreeg er een Oscar voor.

Behalve homo, was Harvey Milk ook Joods, en voor die dubbele identiteit van de outsider vraagt Faderman vooral aandacht in deze nieuwe biografie:

“Being a Jew was as central to his sense of who he was as being a gay. The intersections of his identities as a Jew and a gay reinforced his awareness of the injustices suffered by all who were other,”

aldus Faderman.

De periode in San Francisco besloeg slechts zes jaar in het leven van Harvey Milk. Opgegroeid op Long Island, was Milk een op en top New Yorker, die lange tijd in de knoop lag met zijn seksuele geaardheid. Toen hij in zijn puberteit met zijn gevoelens te rade ging bij een rabbijn, had hij het geluk dat hij iemand tegenkwam die hem zei: “You shouldn’t be concerned about how you live your life, as long as you feel you’re living it right.” Milk koos voor een loopbaan bij de marine en ontwikkelde de torso van een bodybuilder om de masculiene kant van zijn persoonlijkheid te benadrukken. Maar dat voelde inderdaad als het oneigenlijk leven waarvoor de rabbijn hem wilde behoeden.

Ook politiek gezien had hij moeite zijn ware identiteit te vinden. Milk ontwikkelde zich van een openlijke supporter van Barry Goldwater (de Republikeinse kandidaat die door Lyndon B. Jonson in de presidentsverkiezingen van 1964 meedogenloos verslagen werd) tot de linkse supervisor in San Francisco, die er met zijn radicale sociaaleconomische agenda voor alle drop-outs van de stad wilde zijn. Zijn grootste triomf was zijn strijd tegen de Briggs Initiative, dat scholen in Californië een alibi verschafte om homoseksuele leerkrachten te weigeren of te ontslaan.

Hoewel niet religieus, is heel zijn politieke denken en handelen geworteld in de joodse traditie van tikkoen olam, het helen van de wereld, aldus Faderman. “He was very aware of himself as part of an ultraliberal Jewish tradition that fought for the oppressed of all stripes.”

Titel: Harvey Milk. His Lives and Death
Auteur: Lilian Faderman
Uitgeverij: Yale University Press
ISBN: 9780300222616

Dit artikel verscheen eerder op Biografieportaal.nl

Categorie: | |

Home » Nieuws » De Joodse identiteit van Harvey Milk – boekrecensie