Demografie – column Salomon Bouman

salomon bouman
Salomon Bouman

De discussie over de houdbaarheid van de in 1967 veroverde Westelijke oever van de Jordaan heeft een demografische wending genomen. Plotseling is het tot de Israëli’s doorgedrongen dat de Palestijnen van de rivier Jordaan tot de Middellandse zee, de inwoners van de strook van Gaza inbegrepen, reeds een kleine meerderheid vormen.

Voorstanders van het opgeven van die gebieden hebben jarenlang tegen de bierkaai gevochten met het argument dat een Palestijnse meerderheid in Erets-Israel onvermijdelijk leidt tot een apartheidsstaat als Israëls leiders de Palestijnen volledige burgerrechten, het kiesrecht dus, onthouden. Dat was en is het argument van het ‘vredeskamp’ dat jarenlang voor het gevaar van heerschappij van een Joodse minderheid over een Palestijnse meerderheid heeft gewaarschuwd. Deze argumentatie is door de sterke rechtse meerderheid in de politieke verhoudingen in Israel steevast als niet relevant verworpen.

In het verleden waarschuwde de racistische rabbijn Kahane (vermoord in de VS) voor deze ontwikkeling. Uitwijzing, deportatie van de Palestijnen, met een zakcentje als vergoeding, was zijn onaanvaardbare oplossing. Er zijn wel stromingen onder de kolonisten die deze gedachte huldigen maar er is nog geen Israëlische leider opgestaan die de Palestijnen uit hun geboorteland zou willen verdrijven. Wel heeft een van de leiders van de kolonisten gezegd dat een Palestijnse meerderheid in Erets-Israel voor hem geen probleem is omdat de Israëlische Joden over de Palestijnen zullen blijven heersen!

De discussie over de verhouding tussen het aantal Joden en Palestijnen in Erets-Israel is aangewakkerd door een publicatie van het Israëlische leger waarin zwart op wit wordt gesteld dat er meer Palestijnen dan Joden zijn in het gebied tussen de rivier Jordaan en de Middellandse zee.

Wat voorzien en gevreesd werd kwam toch als een schok. Sedert dit rapport van Tshahal, het Israëlische leger, woedt er natuurlijk een discussie over de juistheid ervan. Geschokte critici zeggen dat de census van het leger niet klopt en er toch nog meer Joden dan Palestijnen zijn in Erets-Israel. Het mij bekende cijfer is dat de Palestijnse meerderheid, Israëlische Palestijnen inbegrepen, een ‘voorsprong’ van zeshonderdduizend zielen heeft op de Joden. Dat verschil kan alleen maar verder groeien als gevolg van het hoge Palestijnse geboortecijfer.
De door het leger verstrekte cijfers zijn beslist een ‘wake-up-call.’
Ik overdrijf wat maar er is al sprake van demografische paniek.

Hoe dan?

Het ministerie dat belast is met de diaspora heeft plan opgesteld om zoveel mogelijk mensen met een Joodse affiniteit, bijvoorbeeld mensen die afstemmen van Joden die in Spanje tijdens en voor de Inquisitie gedwongen werden te bekeren in de gelegenheid te stellen naar Israel te immigreren.
Er zijn volgens de schattingen van het ministerie 60 miljoen mensen op deze aardbol die een niet bekende Joodse affiniteit hebben. ( Hoe dan?) Van 35 miljoen mensen is volgens het ministerie wel bekend dat ze een Joodse affiniteit hebben. Vijf miljoen zijn afstammelingen van de bekeerden( marannos) in Spanje en Portugal. Negen miljoen komen volgens de wet op terugkeer in aanmerking voor het recht op immigratie naar Israel.
Volgens de gegevens van het Israëlische ministerie zijn er zes miljoen Joden in Israel en acht miljoen elders op de aardbol.

De staat Israel zal met culturele activiteiten en een ruimer toelatingsbeleid proberen de Joodse bevolking in Israel door immigratie uit de genoemde bronnen te vergroten.

Categorie:

Home » Columns en opinie » Demografie – column Salomon Bouman