Kritiek op ‘zoenposter-campagne’ in Amsterdam
De aankomende ‘zoenposter-campagne’ in Amsterdam krijgt kritiek van deskundigen die zeggen dat het averechts werkt. Net als Rotterdam wil de gemeente Amsterdam een postercampagne ontrollen waarin een moslima met hoofddoek heftig aan het zoenen is met een Jood met keppel. Dit zou de kloof tussen beide groepen moeten overbruggen en een boodschap van tolerantie en vrijheid moeten verspreiden. In de Amsterdamse gemeenteraad dwongen CDA en VVD het plan af. D66-wethouder Simone Kukenheim – zelf van Joodse komaf – is enthousiast over het project. Nog voor de zomer moeten de posters overal in Amsterdam op boshokjes en reclamezuilen te zien zijn. Net als in de Maasstad tekent activiste Shirin Musa voor de uitvoering.
Echter, volgens deskundigen werkt een dergelijke campagne niet en schiet het zijn doel voorbij. De acceptatie van seksuele vrijheid onder minderheden wordt juist kleiner wanneer je zo’n project aan hen opdringt, meent auteur Reint Jan Renes van het boek ‘Draaiboek Gedragsverandering’ in Het Parool. De gedragswetenschapper heeft onderzoek gedaan naar het omkeren van gedragspatronen van grote groepen mensen. “Een normatieve campagne als deze creëert weerstand, verhardt de tegenstellingen en maakt een goed gesprek bijna onmogelijk,” zegt Renes, die stelt dat dergelijke campagnes geen effect meer hebben. “Elke keer dat je als overheid iets stoers roept naar de Amsterdammers, zijn ze de keer daarop veel minder genegen om ernaar te luisteren.”
Renes is ontevreden met de politieke druk die vanuit de gemeenteraad is uitgevoerd om het project er door te krijgen. “Hier is politieke druk gecreëerd, terwijl je in dit soort ongetemde vraagstukken heel zorgvuldig moet zoeken naar het middel waarmee je die verandering voor elkaar krijgt.” Eerder circuleerde het rond in het Amsterdamse stadhuis dat diversiteitwethouder Simone Kukenheim (D66) en het college van burgemeester en wethouders deze campagne niet aandurfden. Maar de fracties van het CDA en de VVD dwongen het project in de raad af, nadat ze een meerderheid kregen met de fracties van D66, Partij voor de Dieren en Partij voor de Ouderen.
Eerder scoorde Rotterdam al met een dergelijke campagne. Daar stuurde coalitiepartij Leefbaar Rotterdam aan op het project. Niet alleen zoenende moslima’s en Joden waren te zien, maar ook zoenende lesbische vrouwen van verschillende afkomst waren op bushokjes te bekijken. Volgens deskundige Renes is het niet goed om dit op deze manier aan te pakken. Als overheid ben je dan alleen aan het zenden en opdringen, vindt hij. Een postercampagne via bushokjes zou veel te massaal zijn en daardoor veel meer mensen benaderen dan alleen de doelgroep die zich schuldig maakt aan seksuele onderdrukking. Uit onderzoek blijkt dat gedragsverandering onder minderheden sneller geaccepteerd wordt wanner direct en met respect met de grootste tegenstanders gesproken wordt.
