TEFAF, de Opera – column Benoit Wesly

Benoit Wesly
L1

‘De artistieke scheppingsdrang van sopraan Fenna Ograjensek en Sef Thissen loopt na een behoorlijke demarrage op de Roermondse Mont El Rey nu een lekke band op bij de Maastrichtenaar Tom Dumoulin. Petje af voor Tom Dumoulin dat hij zijn carrière niet laat gebruiken als grondstof voor een weeïg zoete dialect opera. Alles waar een luchtje aan zit, een carrière die bergaf gaat of succes dat in het verschiet ligt, is kennelijk geschikt om als opera te dienen. Ziehier het failliet van de beschaving. Hoe krijgen we na de volgers van het nieuws over de gevallen onderkoning van Roermond nu de liefhebbers van de wielersport sjoenkelend aan de opera?

Als alles opera is, is het niets meer. Je hoeft beslist geen cultureel purist te zijn om hier toch een paar behoorlijke vraagtekens bij te plaatsen. Ik moest gniffelen om deze fikse afdaling van deze opera-equipe. Een valpartij nog voordat de ouverture begon. Kunst-ook opera-komt van kunnen, niet van willen, anders had het wel ‘wunst’ geheten, zegt men wel eens. 

Of wat te denken van TEFAF the Opera?

In mijn optiek begint zich hier langzaam een drama af te tekenen dat menig Limburgs librettist of opera-ondernemer niet mag ontgaan. TEFAF gaat namelijk twee beurzen openen in de Big Apple, New York. Dat zou zo maar eens het begin van het einde kunnen zijn. Amerika is nog steeds de grootste afzetmarkt voor kunst. Logisch dus dat de TEFAF-organisatie haar vleugels uitspreidt in de richting van de grotere markten. Toch hoeft het geen drama te worden, denk ik. Wanneer we eindelijk eens ons beminnelijk provincialisme laten varen en in grotere verbanden leren denken, kunnen we veel winnen met deze uitbreiding. Ik maak me zorgen omdat deze stad in mijn beleving geen adequate antwoorden formuleert op de vragen van deze tijd. Winkels sluiten massaal, er is een armoedeprobleem en de horeca is zieltogend.

Veel gesteggel, weinig actie. We benutten onze internationale positie onvoldoende.

Mij lijkt dat Maastricht samen moet optrekken met TEFAF. Want ook in New York zijn er zieltjes te winnen voor Maastricht en deze geweldige beurs. TEFAF is van belang voor de stad en regio. Dat moeten we koesteren door samen te werken en ons te bevrijden van eeuwenoude ommuurde gedachten. Tijd voor een nieuwe tijd. Een tijd met meer kunst, werkgelegenheid, samenwerking, overwinningen voor Tom Dumoulin en opera’s met Fenna en Sef in een goedbetaalde hoofdrol over TEFAF.’

Categorie:

Home » Columns en opinie » Archief Oud-columnisten » TEFAF, de Opera – column Benoit Wesly