De doden van Pittsburgh – column Javier Guzman

De Joodse gemeenschap in Pittsburgh is slachtoffer geworden van de grootste antisemitische terreurdaad in de geschiedenis van de Verenigde Staten. Op Sjabbat zijn elf mensen, tijdens de dienst in de synagoge, op brute, wrede en laffe wijze doodgeschoten door een antisemitische moordenaar.

97 jaar was het oudste slachtoffer. Rose Mallinger heeft de Holocaust overleefd. Ze is uiteindelijk alsnog, meer dan zeventig jaar later, vermoord om wie zij is. Om wat zij is.

Het jongste slachtoffer is 54 en heet David Rosenthal. Zijn broer Cecil is eveneens vermoord. Op 59-jarige leeftijd. Onafscheidelijk als broers. Allebei zijn ze op lafhartige, en brute wijze vermoord. Eeuwig onafscheidelijk.

Sylvan en Bernice Simon zijn samen in de sjoel op de fatale Sjabbat. Zij zijn geen broer en zus maar bijna 62 jaar met elkaar getrouwd. Ze bereiken de leeftijd van 86 en 84 jaar.

Jerry Rabinowitz: 66 jaar, Joyce Fienberg: 75 jaar, Richard Gottfried: 65 jaar, Daniel Stein: 51 jaar, Irving Younger 69 jaar en de 88-jarige Melvin Wax leven niet meer door de haat van één man.

Het gewetenloze monster dat dit op zijn geweten heeft heet Robert Bowers. “Alle Joden moeten dood!” riep hij, als hij zijn volautomatische wapen leeg schiet op onschuldige mensen en een gebedshuis. Twintig eindeloos lange minuten heeft hij zijn grenzeloze haat omgezet in grenzeloos geweld.

Een hate crime van de allerergste soort. Na de laatste Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 zijn hate crimes met twintig procent toegenomen. En antisemitische aanvallen zijn sinds begin 2017 met zesentachtig procent toegenomen. Hoe kunnen mensen zich verweren tegen zulke ongebreidelde haat?

Lijfelijk verweren tegen dit soort buitensporig, onbegrijpelijk en laf geweld is wellicht niet mogelijk, maar de haat die eraan ten grondslag ligt wordt keer op keer overwonnen.

De Jodenhater is tijdens zijn beestachtige daad gewond geraakt. Hij is na zijn aanhouding in een ambulance overgebracht naar het ziekenhuis. De verpleegkundige in die bewuste ambulance is Joods. Vader een rabbijn. De Joodse verpleger heeft de man professioneel en vakkundig geholpen. Ook al blijft de man bloedend, op de brancard, antisemitische leuzen roepen. De directeur van het ziekenhuis waar hij is geopereerd is een Joodse arts. Zijn naam is Cohen.

Haat kan niet op tegen liefde. Haat wint nooit. Het is kansloos.