Een ziekte die alle Europeanen bedreigt – column Theo van Praag

Theo van Praag
Theo van Praag

Mensen die het kunnen weten, maken zich grote zorgen, over Joden, over Europa. De een zegt het wat softer, de ander spreekt fel het fel uit:

1. 2018: In een interview in de Volkskrant zegt rabbijn Tamarah Benima “Het Jodendom in Europa staat er slecht voor, Meneer Hitler heeft gewonnen. Nederland telt nog slechts 40.000 Joden. Niks vergeleken bij één miljoen moslims of een paar miljoen christenen. Behalve in Engeland en Frankrijk zijn Joden gemarginaliseerd. In de Koran staan hele lelijke dingen over Joden en ongelovigen. Immigranten krijgen hier te horen dat ze vrouwen als gelijkwaardig moeten behandelen en dat ze homo’s niet in elkaar mogen slaan. Maar niet dat ze ook met Joden anders moeten omgaan. In de banlieues van Parijs zijn al antisemitische moorden gepleegd.”

2. 2017: Bij het afscheid van Hans Vuijsje, na 36 jaar als directeur bij Joods Maatschappelijk Werk, uitte hij openlijk zijn zorgen over de toekomst-bestendigheid van Joods Nederland. “De naoorlogse generatie gaat of is al met pensioen. Veel babyboomers kunnen hun Joodse interesses najagen, maar wat gebeurt er met de derde en vierder generatie?” Joodse Nederlanders worden volgens Vuijsje sterk beïnvloed door algemene maatschappelijke ontwikkelingen. Dat is een vriendelijke benaming van toenemende anti-Israël-gevoelens en linkse tendensen die in deze maatschappij antizionistisch en antisemitisch door elkaar halen.

3. 2016:  De voormalig opperrabbijn van Groot-Brittannië, Lord Jonathan Sacks, gaf een speech in het Europees parlement over de toekomst van de Joodse gemeenschappen in Europa. In een cultuur is de opkomst van antisemitisme het eerste symptoom van een ziekte, de eerste waarschuwing voor een algehele ineenstorting. Als Europa antisemitisme laat opbloeien, zal dat het begin van het einde van het werelddeel zijn.” Sacks ij zijn toespraak: “Antisemitisme gaat niet over Joden. Het gaat over antisemieten. Het gaat over mensen die geen verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun eigen fouten en in plaats daarvan een ander de schuld geven.”

De voormalige Britse opperrabbijn waarschuwde vooral de ruim 750 miljoen niet-Joden in Europa: “De haat die begint met Joden, eindigt nooit met Joden. Dat is wat we vandaag de dag goed moeten begrijpen. Het waren niet alleen de Joden die leden onder Hitler, het waren niet alleen de Joden die leden onder Stalin. Het zijn niet alleen de Joden die lijden onder IS of Al-Qaida of de islamitische Jihad. We maken een ernstige fout als we denken dat antisemitisme alleen de Joden bedreigt. Het is vooral een bedreiging voor Europa en voor de vrijheden die er in de loop der eeuwen zijn bevochten.”

Amos Oz
In deze wereld met 56 moslimstaten en 153 christelijke is er maar één Joodse staat, Israël, die qua oppervlak slechts 0,25 procent uitmaakt van het Midden-Oosten. Toch is Israël het enige van de 193 bij de VN aangesloten landen, dat in zijn bestaansrecht openlijk dag en nacht wordt bedreigt. In de media en op het internet. Door Iran en heel veel andere groepen die er op uit zijn om de staat te vernietigen. Op de 7,46 miljard mensen zijn er 1,8 miljard moslims en 2,2 miljard christenen. En ongeveer 14,7 miljoen Joden. Denk daar eens over na.

De bekende Israëlische schrijver Amos Oz, die de tweestatenoplossing voorstaat en zeer kritisch is over de politiek in Israel, is over één zaak zeer helder. Als mensen zeggen dat er geen Israël zou moeten zijn, is dat exact waar anti-zionisme in antisemitisme verandert, want niemand van deze critici zei ooit ná Hitler dat Duitsland moet ophouden te bestaan of dat er na Stalin geen Rusland meer kan zijn.

Ter illustratie zomaar een brief in Het Parool enige tijd geleden, niet ondertekend. Er staat onderaan ‘naam en adres bij redactie bekend’. ‘Ik ben Joods, heb de Tweede Wereldoorlog meegemaakt en mijn hele familie verloren. Nu ben ik oud en ik heb mijn davidster afgedaan omdat ik me niet veilig voel als ik hem om mijn hals draag. Met de politiek van Israël ben ik het absoluut oneens, maar ik word er wel op aangekeken. Ik zie antisemitisme, homohaat en religieuze onverdraagzaamheid toenemen en voel me daar intens machteloos bij. Net zo machteloos als ik me aan het begin van de oorlog voelde. Na 74 jaar terug bij af.”

Het is ook veelzeggend dat de regeringen van Luxemburg en Frankrijk hun excuses aan de Joodse gemeenschappen aanboden, maar dat men in Nederland blijkbaar dergelijke confrontaties met het verleden niet durft aan te gaan. Zelfs nu niet.

Ook in 2018 zijn er in Nederland extreme partijen en denkbeelden, zowel links als rechts als islamitisch, en
zij allen hanteren gemuteerde denkbeelden. Waar dat toe leidt, is angstaanjagend, zie Benima, zie Vuijsje, zie Sacks, zie Amos Oz.

Samen ingrijpen?
Het nieuwe antisemitisme is gemuteerd, zodat de antisemiet altijd zal ontkennen dat hij of zij antisemiet is: ‘Ik ben geen racist, ik heb geen probleem met Joden of Jodendom, ik heb alleen een probleem met de Israëlische staat.’ Nogmaals: zie Amos Oz. Welke voorzitters van de dertien partijen in de Tweede Kamer (Lodewijk Asscher, Thierry Baudet, Klaas Dijkhoff, Sybrand Buma, Rob Jetten, Jesse Klaver, Henk Krol, Tunahan Kuzu, Liliane Marijnissen, Gert-Jan Segers, Kees van der Staaij, Marianne Thieme, Geert Wilders) grijpen SAMEN in? Welke politici zetten zich SAMEN schrap, strijden SAMEN voor een humane samenleving, eind 2018/2019 ten behoeve van álle Nederlanders?

Want de haat die begint met Joden, eindigt nooit met Joden.

Categorie:

Home » Columns en opinie » Een ziekte die alle Europeanen bedreigt – column Theo van Praag