Jammeren helpt niet – column Hanneke Gelderblom

Er is een flinke heuvel in het Midden-Oosten die al meer dan drieduizend jaar de Tempelberg heet. Toch is het anti-Israël-lieden gelukt om via de UNESCO-commissie van de Verenigde Naties een resolutie geaccepteerd te krijgen waarbij deze naam verdwijnt en alleen de moslimnaam Haram al-Sharif nog genoemd mag worden. Alweer een op zogenaamde politieke gronden georiënteerd, maar een historisch gezien onjuist besluit. Dat breekt het toch al minimale gezag van de VN verder af. Aangezien er sinds vorige week weer veel te doen is om de Tempelberg (het bezoek van de nieuwe Israëlische minister wekte publicitair veel woede op) nu even een stukje geschiedenis.

Twee tempels
De eerste Joodse tempel werd gebouwd tussen 1000 en 900 vóór het begin van de gewone jaartelling, en werd in 586 door Nebukadnezar verwoest. De tweede tempel, herbouwd in 515 voor Christus, werd in het jaar 70 van de gewone jaartelling verwoest door de Romeinen. Dat gebeurde na een jarenlang gevecht met de Joodse Farizeeërs over de eis om in de tempel standbeelden van Romeinse keizers te kunnen plaatsen. Op die ruïnes is later de Al Aksa-moskee gebouwd, met zijn wereldberoemde gouden koepel. Dat was in het jaar 705, dus ruim zeventig jaar na het overlijden van  profeet Mohammed. De Klaagmuur, aan de voet van de Tempelberg, is wat rest van de tempel uit het rijk van koning David.

Heilige plekken
Het moderne Israël heeft in de loop der jaren bij vele kerken en andere heilige plaatsen rust, orde en herbouw mogelijk gemaakt. Een voorbeeld is de Heilige Grafkerk, waar diverse Christelijke groeperingen elkaar jarenlang het recht om te bidden hebben bevochten bij zowat iedere heilige steen. En ja, ik heb zowel bij de Klaagmuur gestaan als de Tempelberg bezocht. Ik heb toen met verbazing gekeken naar de rituelen van orthodox-Joodse mannen beneden. Evenals naar de schreeuwende wachters boven; wanneer je een stap van het pad afweek.

Waqf-commissie
Nu is er dus weer discussie over wie wel en niet de Tempelberg mag betreden. Ik zeg: alleen jammeren helpt niet. Dus niet elkaar uitsluiten van het bezoekrecht van voor alle drie godsdiensten heilige stukken grond in Jeruzalem. Premier Netanyahu: ga met de koning van Jordanië praten over de rechten en plichten van de islamitische Waqf-commissie, die de berg religieus beheert. Stel opnieuw een goed getraind en bewapend gemengd politiecorps samen met een ordeschema voor bezoekers van de Tempelberg. Dit voor de ultra orthodox joodse- en islamitische gelovigen, maar ook tegen relzoekende Palestijnse jongeren.

Tegenbeweging nodig
Jammeren over de Israëlische regering die er nu zit helpt ook niet en demonstreren is mooi maar zeker niet genoeg. In Israël is behoefte aan een sterke beweging die deze ultrarechtse regering met racistische ministers binnen een jaar wegstuurt. Dit voordat zij de kans krijgen een einde te maken aan de enige democratie in het Midden-Oosten die Israël heet. Ook al heeft het geen grondwet en geen Senaat, Israël heeft nog steeds een Hooggerechtshof dat wetten beoordeelt op juridische gronden, niet op godsdienstige items. Dit is een oproep aan iedereen om bij te dragen dat in stand te houden.

Verbond
Joodse Israëli’s, sluit een verbond met de in Israël wonende niet-Joodse burgers. Palestijnse vredesactivisten als Bassem Eid bestaan, evenals anderen die in het Israëlische parlement zitten. Met eigen politieke partijen waar de Arabisch-Israëlische kiezers  helaas te weinig op hebben gestemd uit angst voor dreigementen van Hamas. Ga het gesprek aan met bewoners van de West Bank en Gaza, die niet een kopiestaat van Iran willen. Geef hen spreekrecht en kansen om met de pers te praten.

Kansen
Europa, hier ligt een weg voor positieve steun met een andere route dan die BDS voorstaat. Dus geen boycot van Israël, maar uitzoeken hoe Hamas door Iran en Qatar wordt gesteund en betaald. Europa, we zien toch waar we op uitkomen met imperialisten en racisten als Khamenei of Poetin. Want wie wil er nou een Palestijnse-Hamas-Staat, waar je bij demonstreren voor vrijheid het risico loopt jarenlang gevangen gezet of opgehangen  te worden? Waar mannen bepalen wat je als vrouw mag/moet dragen? Waar jongeren geen positief toekomstperspectief hebben en vrouwen alle rechten worden ontzegt tot alleen de aanrecht overblijft?

Lees ook:
Vera Bergkamp, de zondebok? – column Hanneke Gelderblom
‘Over Vera Bergkamp en Khadija Arib worden artikelen geschreven in alle kranten en meningen geuit op vrijwel alle talkshows op televisie. Het lijkt soms alsof er geen belangrijkere dingen in Nederland aan de hand zijn. Wat mij vooral opvalt is dat een aantal zaken daarbij niet echt uitgewerkt of verduidelijkt worden. Er zijn veel vragen die niet eens gesteld worden, laat staan beantwoord. Iedereen gebruikt de term ‘sociale onveiligheid’…’

Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.