‘Veel informatie, weinig emotie’ – infoavond over Israël in Amstelveen
Wie een avond belegt in Amstelveen, thuishonk van Joods Nederland, over de ‘oorsprong, gevolgen en dilemma’s’ van de huidige oorlog tussen Hamas en de Joodse staat, verwacht enige emoties. Toch viel dat dit weekend, in een stampvolle zaal in de Schouwburg Amstelveen, alleszins mee. Of tegen, zo u wil.
In de Amstelveense schouwburg bracht medeorganisator Maccabi Nederland een respectabel panel bijeen: van internationaal recht-professor Geert-Jan Knoops en zijn eveneens stevig juridisch onderlegde echtgenote Carry Knoops-Hamburger, tot de voormalig VVD-woordvoerder buitenland Han ten Broeke, de journalist Bernard Hammelburg, topdiplomaat Robert Serry, publiciste Ronit Palache en als militaire vakman, de luitenant-generaal buiten dienst Mart de Kruif.
Duidelijkheid
Het doel van de avond was onder andere meer informatie en duidelijkheid verschaffen over de oorlog die Israël met Hamas voert. Want bij de zoveelste episode in het Midden-Oostenconflict dreigt soms de feitelijke informatie de discussie te overheersen. In de zaal daarentegen klonken de emoties van de Joodse gemeenschap, na vijf weken gekluisterd aan de televisie en internet met maar één vraag: hoe gaat dit aflopen voor het land en hen die ik liefheb?
Pianovertolking
De deskundigen bleken niet optimistisch. Mede-organisator Allon Kijl verwoordde dat bij aanvang al: de massale opkomst was mooi, maar hij had wel ‘een knoop in zijn maag.’ Zangeres Emma Schipper (19) vulde dat gevoel adequaat aan met haar doorleefde pianovertolking van Vehi Sheamda, uit de Pesach-haggadah: “Want het is niet één vijand, die tegen ons opstond om ons te vernietigen. Maar de Heilige, gezegend is Hij, redde ons van hun hand.”
Joodse wetten
Dat geeft enige troost. Maar een oplossing? Carry Knoops had houvast in de Joodse wetten, ‘de basis voor elke democratische samenleving’. Gerechtigheid door volharding, ‘nooit opgeven’, zoals ze leerde van haar moeder, Sjoa-overlevende. Bernard Hammelburg schetste kort de historische oorsprong van het conflict, terwijl Han ten Broeke het enorme verschil signaleerde tussen de Jom Kipoer-oorlog, toen de Nederlandse regering, heimelijk, de wapenvoorraden van het bedreigde Israël aanvulde; en nu de levering van reserve-onderdelen voor de F35, de Joint Strike Fighter (JSF), al ter discussie staat.
‘Reserve-sherrif’
Diplomaat Robert Serry, VN-gezant en voormalig Midden-Oostendeskundige op het Ministerie van Buitenlandse Zaken, was even somber. “Hamas heeft zich buiten elke politieke oplossing of onderhandeling geplaatst.” Bovendien moeten we straks Gaza alwéér opbouwen, met als risico alwéér een oorlog? “Dat heeft in Zuid-Libanon ook niet echt resultaat gehad.” Niemand, zelfs de Palestijnse Autoriteit onder ‘reserve-sherrif’ Mahmud Abbas, of de Arabische omgeving, staat te trappelen voor die ‘opbouw-optie’. Er zou er een soort ‘transitie-bestuur’ moeten komen, aldus Serry, met hopelijk hulp van Europa en landen als Jordanië. Daarbij zouden de ‘settlers’ op de West Bank als ‘permanent residents’ met behoud van hun Israëlische paspoort in een Palestijnse staat kunnen blijven wonen.
Geen oplossing
Dat nu leek de aanwezigen iets teveel luchtfietserij, Mart de Kruif zag nuchter ‘militair geen oplossing’. Professor Knoops hamerde, in zijn vakgebied, op het gebrek aan kennis over het internationaal oorlogsrecht, dat Israël wel degelijk toestaat ‘by all means’ terreur te bestrijden. Evacuatie van de bevolking is geoorloofd, zolang het maar niet definitief is. Israël mocht energie en water afsluiten, al kwam dat neer op slechts tien procent van het gebruik. En als de vijand burgerdoelen en ziekenhuizen voor terreur misbruikt, worden die een militair doel.
Gevoel niet dwingen
Publiciste Ronit Palache bracht de emotie weer terug in het debat. De bevolking van Gaza leefde ook jarenlang onder een ideologische stolp, zoals zij zelf deed toen ze nog strikt orthodox was. Zonder over te gaan tot ‘witte duiven-retoriek’ moet je volgens haar, zelfs ‘als de alarm-Pavlov overuren draait’, buiten die stolp praten, zelfs met mensen die je haten. “Je kan gevoel immers niet dwingen.”
Eensgezindheid
En toen was het pauze, waarna het panel vooral uitblonk in eensgezindheid. In kritiek op de VN, die nog geen enkele constructieve bijdrage leverde. Waarom roept de VN niet op die ziekenhuizen te verlaten? Niemand neemt de VN nog serieus. Maar wie garandeert dan straks dat een Hamas-loos Gaza niet in herhaling valt? “Desnoods VN-troepen uit Fiji,” volgens De Kruif, daarmee de lachers op zijn hand krijgend. Dat was wat minder bij zijn navrante constatering dat ‘er weinig hoop is voor de Israëlische gijzelaars. Collateral damage in dit conflict.’ Om weer even opgewekt op te veren bij Ten Broeke’s navrante constatering dat zoveel media dezer dagen de leugenachtige Hamas-verhalen overnemen, dat dat bewijst dat media allesbehalve in Joodse handen zijn.
Geslaagde avond
Was deze avond dus geslaagd? Maccabi-woordvoerder Daniëlle Coronel vond van wel. “Er was veel behoefte aan deze informatie. Heb je de emotie gemist? We gaan sowieso nog op andere avonden hierop door.” De opbrengst gaat deze keer naar het Maccabi-Luchtbruginitiatief voor hulp aan Israël, waarvoor tot dit weekend al bijna drie ton binnenkwam. Dat stemt dan weer wél optimistisch.
Waardeert u dit artikel?
Doneer hier dan een klein bedrag. Jonet.nl is een journalistiek platform dat zonder giften niet kan bestaan. Wij danken u bij voorbaat.
Wil je meer informatie of een hoger bedrag doneren? Ga naar jonet.nl/doneren